Gilfenklamm

Woning tegenover de ingang van de Gilfenklamm

De dag dat wij een bezoek brachten aan Sterzing (Vipento), was ook de dag dat wij een wandeling door de Gilfenklamm maakten.

De naam Gilf werd van het Latijnse "colphos" ofwel van het Griekse "kolphos" afgeleid en betekend "bocht, holling of ronding". Voor Südtirol kwam het begrip waarschijnlijk uit het Alpenromaanse "golfu". Gilf is echter ook aan het Deutse begrip "Gewölbe" verwant. Omdat de Gilfenklamm diep in het witte Ratschinger Marmer ingesleten is en het water op vele plaatsen welvingen heeft gemaakt, is de naam Klamm goed gekozen.

Even buiten Sterzing takt naar het westen een weggetje af dat door het Ridnauntal voert.

Stange (Stanga), vóór in het dal, is het uitgangspunt voor een wandeling van ongeveer twee tot twee en een half uur door de spectaculaire Gilfenklamm. Wij hebben de wandeling van beneden naar boven en v.v. gemaakt. Het hoogteverschil dat je moet overbruggen om door de Gilfenklamm te komen is ongeveer 200m.

Zeker in het begin is het wandelpad langs de rivier goed begaanbaar

Direct na de kassa loop je langs een weiland aan de Ratschinger Bach. Echter, na enige meters bereik je het bos en begint de weg licht te stijgen. De weg bevat hier genoeg banken waar je even tot rust kunt komen. Wie verderop wil zal zich snel boven de rivierbedding bevinden. De Ratschinger Bach is op deze plaats al redelijk wild terwijl de stenen boven het water uitsteken.


Tijdens de wandeling steek je niet alleen diversie keren over de Ratschings Bach maar zijn ook elders op moeilijke stukken bruggen gelegd om het de wandelaar gemakkelijk te maken.

Één van de vele houte bruggen over de Ratschings Bach

Vervolgens gaat de weg met trappen naar beneden en gaat dan via een brug naar de ander zijde van de rivier.

Je blijft echter niet lang aan deze kant, meteen keer je over een brug terug ...


	... om dan steil omhoog de weg te moeten vervolgen. Het pad is hier niet altijd even toegankelijk en een aantal scherpe bochten maken het er ook niet eenvoudiger op als je wat minder ter been bent. Opletten dus!!! De kloof maakt hier een scherpe knik naar links.

Gedenksteen

Wanneer u de wandeling van boven naar beneden maakt en u heeft weinig tijd dan kunt u hier omkeren, het meest spectaculaire deel van de Gilfenklamm hebt u dan achter de rug. Wanneer de wandeling wordt gemaakt zoals wij dat deden, begint hier het ruigere deel en hebt u nog ongeveer 25 minuten te gaan naar de parkeerplaats boven bij de kapel.

Éen van de passage waar het water met veel geweld doorheen gaat

In 't zonnetje

De weg gaat hier zigzaggend over bruggen en trappen door de steeds smaller wordende Gilfenklamm. De weg is hier echt vochtig en glad. De goede armleuningen bewijzen hier hun nut.


Van tijd tot tijd komen er kleine watervallen naar beneden en diep onder je hoor je dan het donderende geweld van het vallende en stromende water. Terwijl je via bruggetjes en trappen door de steeds smaller wordende Gilfenklamm omhoog gaat is op diverse plaatsen het witte Ratschinger marmer zichtbaar.


	Op enkele plaatsen zijn de voorwaarden wat beter voor het maken van leuke foto's en/of video-opnamen, waar dan ook gretig gebruik van wordt gemaakt om dit schouwspel vast te leggen.


Het absolute hoogtepunt van de Gilfenklamm: een doorgang tussen de rotsen met diep daaronder het kolkende water. Wie tot nu toe een beetje sceptisch was of het de moeite waard is om deze wandeling te doen, moet nu voldoende overtuigd zijn bij deze aanblik. Hier moet u zich letterlijk onder de overhangende rotsen doorwurmen; een goede leuning is hier onontbeerlijk.


	Nog meer bruggen en stukken weg langs de rotsen voeren je verder door de kloof en steeds, diep onder je, is er dat oorverdovende lawaai van het kolkende water.

Aan het einde moet je nog een flink stuk langs de rotswand met trappen omhoog.

Je moet hier nog een flink stuk langs trappen omhoog

Nog een paar keer zigzaggend door de kloof alvorens het einde van de wandeling in zicht komt

Nog een paar keer zigzaggend door de Gilfenklamm over de Ratschinger Bach en weldra komt het einde van de wandeling in zicht.

Aan het einde van de wandeling, of zoals je wilt aan het begin, sta je voor een ongeveer 15 meter hoge waterval. Het water heeft het witte marmer flink uitgehold.

De Gilfenklamm werd op 25 juli 1898 omgedoopt in "Kaiser-Franz-Jozef-Klamm". Echter de Klamm behield in de volksmond tot de dag van vandaag zijn oorspronkelijke naam.

Alle foto's zijn slechts een zwakke weergave van de werkelijkheid. De gemiddelde (vakantie) fotograaf met een normale (digitale) camera op stap weet of ervaart dat het maken van foto's in dit soort situaties schipperen is met begrippen als sluitertijd, diafragma, scherpte-diepte, iso-waarde en ruis.

15 meter hoge waterval heeft zijn sporen achtergelaten in het witte marmer

Startpagina