De heenreis in 2004 (juli)

Op vrijdag 9-7-2004 lijkt het buiten in Waalwijk herfst: veel wind, regen- en hagelbuien met onweer teisteren de gevels van onze woning; onze tuin en de straat liggen bezaaid met bladeren. Ook de dagen ervoor waren de weergoden ons niet gunstig gezind. Dit beloofd niet veel goeds voor de komende twee weken. Echter, tijdens het inpakken hebben de weergoden een regenpauze ingelast en staan ons toe de nodige bagage in onze Astra te laden.

We zijn dit jaar vanuit Waalwijk om 18:30 uur vertrokken. De heenreis verliep, in tegenstelling tot onze verwachting, nagenoeg zonder problemen. Geen last van files, alleen van vrachtwagens die soms nodeloos lang naast elkaar bleven rijden en zodoende voor oponthoud zorgden. ...

... In Duitsland was het bewolkt maar droog. Onze gedachten gingen tijdens deze reis vaak terug naar vorig jaar: toen vertrokken we vanuit Waalijk met een halfbewolkte hemel bij een temperatuur van 22 graden, in Duitsland reden we verder onder een strak blauwe hemel waarbij de temperatuur opliep tot 27 graden. Nu, in 2004, was het haast afzien op de parkeerplaatsen 's nachts bij een temperatuur die vaak niet boven de 11 graden uitkwam.
Pas in Oostenrijk begint het te regenen, de Fernpas wordt zonder problemen genomen en op de Brenner is het eerste lichtpuntje richting Bolzano te zien. Richting Bolzano is tussen de bergen een blauwe vlek met enkele zonnestralen aan het zwerk waar te nemen. Daar moeten wij dus heen! En jawel hoor, even later kunnen wij 15 km voor Klausen 's morgens om 6:30 uur op een parkeerplaats heerlijk genieten van een welverdiend zonnetje. ...

... Wanneer we bij Klausen (Chiusa) de Brenner Autobahn verlaten, blijkt het niet ver naar Feldthurns. We moeten zo'n kleine 550 m stijgen over een 4,5 km lange, bochtige weg die ons al meteen laat genieten van fraaie uitzichten over het Eisacktal en de Geislergruppe aan het einde van het Villnösstal. ...

... Daar ligt de woning van de fam. Kerschbaumer: verleidelijk, in een rustige omgeving tegen de helling en met een mooi uitzicht op de Geislergruppe en Teis aan het begin van het Villnösstal.

Tja, zoals gezegd: het was heel vroeg (7:15 uur), niet bepaald een tijdstip om bij mensen aan te bellen en te vragen of je het appartement in mag terwijl je toch nieuwsgierig bent hoe het een en ander er uitziet. Een duivels dilemma? Nee, vermoeidheid en een beetje Hollandse brutaliteit doen ons besluiten om toch maar aan te bellen. Een blootvoetse Barbara Kerschbaumer doet open, we bieden onze verontschuldigingen aan voor deze verstoring van de ochtendrust op dit, misschien wel belachelijke, uur van de dag en vragen of we wellicht al in ons appartement mogen trekken. ...

... Maar dan. In de middag breekt de zon door en kunnen we weer genieten van het fraaie uitzicht over de omgeving.

We besluiten om met z'n vieren naar het dorp te wandelen voor een kleine verkenningsronde. ...