Sterzing, maandag 19 juli

Zoals gewoonlijk is de nachtrust verknald door pijn en sta ik op met hoofdpijn. Het valt me moeilijk om op deze manier de moed er in te houden. De vermoeidheid is 's morgensvroeg te groot en er blijft te weinig energie over om de dag goed voortebereiden.

Anita stelt voor om naar Sterzing en de Gilfenklamm te gaan.

Sterzing (vipiteno) ligt zo'n 25 km boven Brixen in een breed bekken van het dal van de Isarco, waarin het Val Ridanna (Ridnauntal) en het Val di Vizze (Pfitscher Tal) uitmonden. ...

... Later rijden we door naar de nabij gelegen Gilfenklamm. De Ratschingser Bach laat hier heel wat moois zien en wij hebben de kans waargenomen om wandeling te maken.

De Gilfenklamm is spectaculair maar vreet energie: ik moet mezelf de trappen opgooien, hindernissen in de vorm van opstapjes zijn nauwelijks te nemen, armleuningen zijn te hoog en boomwortels zijn struikelwortels.

Wanneer we bijna boven zijn stelt Anita voor om via een 'gemakkelijke' weg terug te gaan. Met in mijn achterhoofd nog de herinnering aan de Seiseralm, heb ik ze even omhelst en gezegd: "Dus niet!!!" ...

... Eenmaal boven gebruiken we een consumptie. De weg terug naar beneden verloopt zonder noemenswaardige problemen en sta ik zelfs versteld hoe ik ervan geniet om met behulp van mijn stokken en armleuningen af te dalen en dit geheel zonder hulp van Ans; eindelijk worden bepaalde spieren in mijn armen en schouders weer gebruikt en opgerekt. Voor even geeft dit een prettig en voldaan gevoel.

Wanneer wij terugrijden naar onze vakantiewoning in Feldthurns staan Ans en ik, rijdend over de secundaire weg van Sterzing naar Brixen, wederom versteld van de mooie omgeving.