Tiers, vrijdag 16 juli

Ans en ik gaan vandaag onze eigen weg. We hadden grootse plannen: Pont Gardena, Kastelruth, Canazei en (als we tijd over hebben) Lago di Fedaia. Echter, soms lopen de dingen toch anders dan dat ze je plant.

Al vroeg vertrokken wij uit Feldthurns. De bedoeling was om bij Waidbruck (Ponte Gardena) een wandeling naar de Trostburg te maken. Helaas, de wandeling naar de Trostburg is voor mij te steil. Dit gegeven en de kasseien op het wegdek doen ons besluiten om van de wandeling af te zien. ...

... Van Kastelruth zijn we via Völs am Schlern (Fiè allo Sciliar) naar Tiers (Tires) gereden. De weg van Fiè naar Tiers biedt vaak prachtige uitzichten op de Eisack in het Eisacktal en de Brenner Autostrada; beiden accentueren zo duidelijk het tracé van het dal. Je merkt wel dat ik niet tot diegenen behoor die vinden dat de Brenner het Eisacktal verminkt.

Tiers (1028 m) is een aantrekkelijk bergdorpje, geschikt als zomerverblijfplaats. Even ervoorbij staat het aardige romaanse kerkje San Ciprian, waar u een prachtig uitzicht heeft op de Rosengarten (Catinaccio). ...

... Nadat we het kerkje hebben bezocht, lopen Ans en ik over het kerkhof. Vanaf hier maken wij een wandeling richting de Rosengarten.

Maar, zoals ik aan het begin van deze pagina al aangaf: soms lopen de dingen anders dan je ze plant. Terwijl Ans en ik lekker genieten van onze boterham en het uitzicht op San Ciprian, zien we in de verte een flinke onweersbui naderen.

Ondanks de dreiging. lopen we toch nog een eind door het weiland en komen vervolgens op een verharde weg. Deze weg volgend, kom je langs een aantal mooie vakantiewoningen en wordt het uitzicht op de Rosengarten almaar mooier.

Helaas, nadat Ans en ik een heel eind onderweg zijn, wordt de dreiging van het onweer steeds groter en moeten wij terugkeren....

... Na het drinken van een kopje cappuccino, rijden wij via de Passo Nigra en de Passo di Costalunga (Karerpaß) naar de Karersee.

Bij de Karersee (Lago di Carezza) is het zo als gewoonlijk druk op de parkeerplaats, die vol staat met souvenirstalletjes (Betaald parkeren!). Het meer is één van de beroemste plekjes van de Dolomieten. Normaal gesproken behoort het meer hier te glanzen als een smaragd, omzoomd door donkere sprookjesachtige naaldbossen, waarboven de bizarre spitsen van het Latemarmassief uitsteken en zich weerspiegelen in het water.

Edoch, het weer nodigd niet uit tot een wandeling en terwijl ik boven een foto maak, loopt Ans naar beneden en maakt de foto die je hiernaast ziet. ...

... Helaas, dit keer gloeit het Lago di Carezza niet aquamarijn en rood en is het ook niet doorsneden door goudgele banden!

(Meer informatie over de Karersee vind je op mijn Dolomietensite onder Wandelingen (2)/Tiers.)

Door de regen wordt de weg via de Val di Fassa vervolgt naar Canazei. Het is de bedoeling om hier iets te eten. Nadat Ans en ik wat door deze drukke touristische stad hebben rondgelopen, blijkt dat de meeste eetgelegenheden pas om zeven uur hun deuren openen. Dat wordt te laat en de Astra brengt ons, soms door hevige regenbuien, langs de Sellagroep, over de Passo di Sella (2213 m) en door het prachige Val Gardena in Wolkenstein. ...