Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Wiesenrain, Dorfmann, Feldthurns, Velturno, Strassen,
Delvai, Zuid Tirol, Pustertal, Toblacher See, Lago di Misurina, Auronzo, Lago
di Catarina
.. In de drie jaren dat wij hier op vakantie zijn geweest, zijn we vaak langs dit meer gereden maar hebben het nog nooit gezien. Ondanks het matige weer heerst er toch een gezellige drukte. Inmiddels doet de zon verwoede pogingen om zich te laten zien. Ans en ik maken wat foto’s en video-opnamen en trakteren onszelf op cappuccino met Apfelstrudel. ... | |
Foto rechts: ondanks het minder goede weer toch een mooi plaatje |
Foto boven: vanwege het weer was het maken van een mooie foto bij het Lago di Misurina niet echt mogelijk, vandaar dat ik heb teruggegrepen naar een foto uit onze vakantie in 2002. |
... Met gevulde magen rijden we vervolgens door via het Lago di Misurina naar Auronzo. Bij het Lago di Misurina geeft de buitentemperatuurmeter van mijn Astra slechts 8 graden aan. ... |
... In Auronzo is het zeer druk. Er zijn voldoende parkeerplaatsen, maar wegens de drukte rijden we door tot aan het einde van Auronzo en parkeren de Astra bij de stuwdam aan het Lago di Catarina. We doen onszelf tegoed aan heerlijk notenbrood met spek van Maria, maken een korte wandeling langs het meer en nemen wat foto’s. ... | |
Foto links: er zijn voldoende parkeerplaatsen in Auronzo. De drukte doet gezellig aan, maar wij verkiezen deze keer toch maar voor een beetje rust. |
... Vanaf het meer zouden de Drei Zinnen te zien moeten zijn, maar laaghangende wolken maakt dit onmogelijk. ... | |
Foto rechts: de Drei Zinnen zouden vanaf hier te zien moeten zijn, getuige de foto die wij in 2002 vanaf de Auronzohütte hebben gemaakt van Auronzo en het Lago di St. Catarina (Zie foto hieronder.) |
Wat informatie over Auronzo di Cadore Auronzo di Cadore (864m; 4000 inw.) is een druk bezochte zomerverblijfplaats in het dal van de Ansiei, mooi gelegen aan de oever van het Lago di St. Catarina (een stuwmeer van de Ansiei) en omringd door groene heuvels met op de achtergrond de toppen van de Marmorolegroep (in het westen) en de Monte Aiarnola (in het noorden. Het meer leent zich voor de watersport en er kan in gezwommen worden. Bij het verkeersbureau zijn wandelkaarten met niet te lange wandelingen in de omgeving verkrijgbaar. Auronzo bestaat uit twee centra: Villapiccola en Villagrande, waarbij Villagrande het aanzien heeft van een schilderachtig stadje. Daar staan kerken uit de 18e en 19e eeuw en bevindt zich het natuurhistorisch Museo Fauna, Flora e Mineralogia, gevestigd in het Pallazo ex Corte Metto aan de Via Corte. Een kabelbaan voert naar de Monte Agudo, vanwaar je kunt genieten van een schitterend uitzicht op tal van beroemde Dolomietentoppen. (Overgenomen uit de ANWB reisgids, gouden serie: Dolomieten-Gardameer) |
... Na het korte bezoek aan het Lago di Catarina, rijden wij door via Santo Stéfano di Cadoro over de Strada delle Dolomiti Carniche en de Passo di Monte Croce (Kreuzbergpass) naar Innichen. Onderweg gaat de rit langs typisch Italiaanse dorpjes en stadjes die hun schoonheid bij dit weer voor een groot deel hebben verloren. Het aanbod van antiekzaken is in deze plaatsen enorm. ... |
... In Candide stoppen we even en maken een wandeling naar de kerk. Helaas, tot nu toe viel het met de regen mee, maar nu begint het echt goed te regenen. Het is inmiddels 3 uur en de rit gaat in een stuk verder naar Innichen. ... |
... In Innichen trakteren Ans en ik onszelf nogmaals op cappuccino en
Apfelstrudel, het is uiteindelijk vakantie. De energieke en goed geluimde
serveerster wens ons bij het afscheid nog een mooie dag toe en ondanks de
regen nemen Ans en ik toch de tijd voor een stadswandeling, pinnen geld
en doen meteen nog wat boodschappen bij de Spar. Tijdens onze wandeling
komen Ans en ik nog een leuk kerkje tegen in de omgeving van het Station.
Als het even kan proberen we hier morgen (=vrijdag) een foto van te maken
zeg ik tegen Ans.
Na thuiskomst komt Maria vragen of ik even de route over de Fernpass
wil aangeven voor de familie Simons die zaterdag naar Strassen komt voor
hun vakantie. Omdat Ans nog niet klaar is met het eten ga ik even later
naar Maria om via hun computer een e-mailbericht naar Antonia Dorfmann
te sturen. Met alle beslommeringen van de laatste tijd, ben ik totaal
vergeten contact met hun op te nemen. (Later zal blijken dat ik meer vergeten
ben, o.a. het adres van Ötzi.) Terwijl ik achter de computer zit,
komt Iris, de dochter van Maria, mij een zelfgemaakt soesje met warme
pudding brengen. Heerlijk Iris! Bij het weggaan krijg ik van Maria nog
een bord vol met buikspek mee. (Wat moet ik er toch ondervoed uitzien!)
Het moet gezegd worden: ondanks het tegenzittende weer, is deze vakantie
een waar feest. De gastvrijheid van Maria en haar gezin is ongekend. |
volgende pagina |