Plose, donderdag 22juli

Uitzicht vanaf het balkon van onze vakantiewoning op Plose

Vandaag, donderdag 22 juli 2004, de voorlaatste dag van onze vakantie, hebben Ans en ik voorgesteld om naar Plose te gaan, de huisberg van Brixen. Kees en Anita gaan mee. Later zal blijken dat wij deze berg vanuit onze vakantiewoning kunnen zien. ...

Foto boven: Uitzicht vanaf het balkon van onze vakantiewoning op Plose, de huisberg van Brixen.

Parkeerplaats bij het kabelbaanstation van Plose
Kassa bij de kabelbaan
Het instappen is altijd weer een probleem(pje) Maar uiteindelijk gaan we toch naar boven
Langzaam kruipen de cabines omhoog, dus lekker genieten van het uitzicht

... Ans en ik vertrekken als eerste naar het kabelbaanstation net voorbij St. Andrea bij Brixen, Kees en Anita komen later. Het kabelbaanstation ligt op 1037m en gaat naar Kreuztal op 2050m. Het is een wat oudere cabine kabelbaan en langzaam gaan we over de helling naar onze bestemming, alle tijd om te genieten van het mooie uitzicht.

Het zicht is op het moment dat wij boven komen, net zoals al die andere dagen, niet bijster.

Na het sturen van een sms-je dat Kees en Anita beter met de auto omhoog kunnen komen (i.v.m. het schommelen van de cabine), breng ik een bezoek aan het toilet. Bij terugkomst zijn Kees en Anita al aanwezig. Het berichtje was te laat verstuurd, maar Kees het de rit, ...

De groene lijn is de wandeling die wij hebben gemaakt Wandeling:

Dolomitenblick-Höhenweg

De groene lijn op de plattegrond hierboven laat zien welk deel wij hebben gelopen. De Dolomitenblick-Höhenweg, ook als Dolomiten Panoramaweg bekend, biedt uitzichten die tot de mooisten van de Dolomieten behoren. Het eerste deel (Heen- en terugweg naar Rossalm 1,5 uur.) kan als korte, lichte bergwandeling voor gezinnen met kinderen worden aanbevolen. De wandeling gaat van bergstation Kreuztal naar de Rossalm en dan verder naar de Enzianhütte in de Gampenwiesen.

De feiten: De lengte van de gehele wandeling is ongeveer 12 km, het hoogteverschil bedraagd ±300 m en voor de heen- en terugweg moet rekening worden gehouden met 4 à 5 uur. Heenweg vanaf Kreuztal over weg 17, 17A en 4 naar Rossalm en Enzianhütte. Terugweg over weg 8 en 17 via Schatzerhütte en Skihütte naar Kreuztal.

onbekend Het begin van de panoramawandeling (17A) naar de Rossalm

... dankzij een reistablet, zonder ziek worden overleeft.

Wel, m'n eerste indruk van Plose: is in het geheel niet te vergelijken met de Seiser Alm en ziet er wat armoedig uit. Geen dure hotels of restaurants en geen mensenmassa's. Na het drinken van een kopje cappuccino, kiezen we voor een wandeling over de Dolomieten Panoramaweg. ...

De plantengroei was rijk gevarieerd, hier lopen we tussen de alpenroosjes De alpenroosjes stonden overal mooi in bloei
... Al snel blijkt, dat mijn eerste oordeel iets te vlug was gevormd. Het uitzicht was, ondanks het mindere zicht, toch imponerend en de plantengroei was rijk gevarieerd. ...
Overal alpenroosjes En wat doe je als je tussen die alpenroosjes staat: je geniet van het uitzicht (en probeert zelf ook een alpenroosje te zijn)

... Met zijn viertjes zijn we, deze voorlaatste vakantiedag, doorgelopen naar berghutrestaurant Rossalm op 2200m.

Onderweg hebben we volop de tijd genomen voor het maken van foto's. ...

Op de Plose-pagina van onze Dolomietensite kunt u wat foto's zien van de bloemen die zijn gefotografeerd.

Laatste stukje voor de Rossalm is het wat klimmen Met behulp van mijn stokken kom ik er ook

... Alhoewel het laatste stukje voor de Rossalm nog wat geklommen moet worden, is de wandeling niet zwaar te noemen.

Na het drinken van een kop koffie had Anita wel zin in iets te eten (hoe kan het ook anders), maar ook ik had, na het zien hoe anderen bezoekers werden bediend en zaten te smullen van de salades en vlees, ook wel trek in een ...

Kees en ik: groentesoep met wostschijfjes Een heerlijk bord met Kaiserschmarren

... kleine vreetpartij. Edoch, Kees en Ans bleven ons verzoek om ook iets te eten categorisch afwijzen. Na lang aandringen bezweek Ans onder mijn druk en koos voor een groentesoep. Kees en ik deden mee en kozen voor een groentesoep met worstschijfjes. Anita zag haar kans schoon en bestelde een heerlijke Kaiserschmarren. Natuurlijk heb ik van Anita d'r bord meegegeten. ...

(Een recept van Kaiserschmarren vind je hier.)

Dreigend onweer werd een spelbreker

... Na onze rustpauze bij de Rossalm wilden we verder doorlopen naar de Plosehütte op 2445m, vandaar heb je een mooi uitzicht over de Dolomieten en de Zillertaler Alpen. Echter, een verandering in het weer noodzaakte ons terug te keren naar het kabelbaarstation: er was onweer voorspeld, de lucht zag er onheilspellend uit en het regende inmiddels.

Terug bij het kabelstation Kreuztal, was het droog. We hebben nog wat gedronken, foto's gemaakt en genoten van het uitzicht (ook van de Zillertaler Alpen.

Eenmaal beneden is de lucht nagenoeg helder en kijken we langs de kabelbaan omhoog naar een blauwe hemel. Had dat niet een paar uur eerder kunnen gebeuren? ...

Genoten van het uitzicht (ook van de Zillertaler Alpen)
Wel een pizza maar dit keer zonder alcohol Kijk in het raam en geniet zoals wij hebben genoten van het uitzicht over het Eisacktal tijdens ons etentje
... 's Avonds hebben wij met z'n viertjes, ter afsluiting van onze vakantie, onszelf getrakteerd op een overheerlijke pizza bij de pizzeria Feldthurner Hof. De avond is zwoel, het uitzicht over het Eisacktal en Teis prachtig, de pizza's, het yoghurt dessert en de cappuccino smaken beter dan ooit en de stemming is goed bij zo'n geslaagde vakantie. (Dit keer voor Ans en mijzelf zónder alcohol, maar dit terzijde. Zie ook het verslag Seiser Alm, zondag 18-7)

Ook vandaag merk ik hoe ik steeds meer gebruik maak van Ans, m'n stokken en de hulp van anderen; bij de wandelingen kan ik zelfs niet meer zonder de hand(en) van Ans en mijn stokken. Bij de wandelingen doorzoeken mijn ogen vooraf het terein op knelpunten, obstakels en hindernissen. Mijn twijfels over de haalbaarheid worden groter, de angst voor valpartijen beïnvloeden mijn beslissingen en de blikken in de ogen van medewandelaars willen me doen wegkruipen.
Steeds meer merk ik hoe ik wordt gadegeslagen op straat, op wandelingen en terrasjes. Steeds meer merk ik ook hoe ik het traject bestudeer dat toegang geeft tot een terras, maar vooral hoe ik het zonder vallen of iets om te stoten kan verlaten. ....

.... Altijd informeer ik naar de bereikbaarheid van de toiletten. De onzekerheid slaat toe wanneer de toiletten weer eens via een (donkere) trap moeten worden bereikt. Moeizaam sleep ik mezelf doorgaans omhoog aan te hoge trapleuningen en hoop hierbij geen andere (toilet)bezoekers tegen te komen. ....

vorige pagina /
volgend pagina

Startpagina Startpagina