Wandeling naar Kloster Säben bij Klausen

Over Klausen en Kloster Säben

Klausen heeft zijn belang in elk geval te danken aan het klooster Säben dat er bovenuit torent. Niet toevallig luidt het in de oorkonde van 1027: Clusa sub Sabione sita. Nog steeds leven er benedictessen binnen de muren van Säben streng volgens de regels van de heilige man van Nursia. Hoe zou het anders kunnen: ook de steile Säbener berg was reeds in het Neolithicum bewoond.

Säben kan worden bezocht; vanuit Klausen kan men de "Akropolis van Tirol" te voet bereiken in ongeveer 45 minuten tijd. Een aangename wandelweg leidt bovendien van Feldthurns via Pardell naar deze vesting. 'Vesting', omdat het klooster nog steeds zijn verdedigende karakter toont en meermaals in de geschiedenis de vijandelijke aanvallen heeft kunnen afslaan. Het kan worden aangetoond dat deze burcht hoog boven Klausen reeds bestond in 1080. Albuin wordt vaak als bisschop van Säben vermeld, als Sabianensis et Brixianensis eclesiae episcopus in de jaren 975 tot 1006. Intussen kan historisch worden aangetoond, dat reeds in het midden van de 6de eeuw in Säben een bisdom was opgericht. Rond die periode werd vermoedelijk de basis gelegd voor de eerste bisschopskerk.

In Säben moet u in elk geval de Mariakapel, de Lieve-Vrouwekerk, de kloosterkerk, de Jubiläumsbrunnen en de Heilig-Kruiskerk bezoeken. Niets van deze christelijke cultuurerfgoed ontgoochelt, integendeel: overal zijn kunst, godsvrucht, piëteit en ascese harmonisch uitgebalanceerd. Door de afgezonderde leefwereld van de benedictessen zijn er van het volledige kloostercomplex Säben evenwel slechts weinig vertrekken voor het publiek toegankelijk. Hoewel, zoals gezegd, alle vier kerken met de bron cultureel uitermate waardevol zijn, willen we hier enkel de Heilig-Kruiskerk uitlichten, en wel vooral omdat de frivole, kleurige schijnarchitectuur af en toe bijna een wereldlijke, zelfs levenslustige indruk oproept.

Deze kerk, die boven op de rots ligt, bereikt u via een trapopgang. Vroeger deed ze dienst als paleiskapel van de bisschoppelijke burcht. De Heilig-Kruiskerk staat op de funderingen van een vroegchristelijke dubbelkerk. Ze wordt vaak de dom van bisschop Inguin genoemd, die haar als godshuis op de bergwand liet bouwen. Haar huidige vorm kreeg ze rond het jaar 1679: drie altaren, virtuoze wandschilderingen met perspectivische zuilengalerijen en een plat plafond waarop lijden, sterven, verrijzenis en Hemelvaart van Christus zijn afgebeeld. De zijmuren zijn eveneens met indrukwekkende fresco's voorzien. Links de calvarieberg en de graflegging van Christus, op de achtergrond de drie vrouwen die als eerste het lege graf van de Verlosser ontdekken; rechts een fresco van de Verlosser die afdaalt in de wereld der doden. Centraal is een indrukwekkend kruisbeeld aangebracht boven het hoogaltaar.

Zo heeft Säben, om het met de woorden van Josef Weingartner te zeggen, als uitbreid gebouwencomplex dat een hoge alleenstaande rots kroont, tevens omwille van zijn unieke ligging, een buitengewoon pittoreske werking. En Säben, 200 m boven Klausen gelegen, bleef een plaats van stilte, van christelijke inkeer en vroomheid, bezocht als bedevaartsoord, geliefd als eindbestemming van wandelingen, populair als cultuursite.

(Bron: http://www.eisacktal.info)