Gurk en Friesach vakantie in Bodensdorf aan de Ossiachersee in Karinthië (Kärnten) in Oostenrijk van Ans en Frans Jacobs

Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor meer informatie.

Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Urlaub, Unterkunft, appartement, accommodatie, Ferienhaus, Ferienwohnung, Haus Delvai, Delvai, Maria Delvai, Panorama, Strassen, Karinthië, Kärnten, Haus Miklis, Sonja Posarnig, Appartement am See, Bodensdorf, Steindorf, Gerlitzen, Kanzelbahn, Gipfelbahn, Stiegl, Steindorf am Ossiachersee, Ossiach, Sattendorf, Annenheim, Villach, Villacher Alpenstrasse, Burg Landskron, Atrio, Klagenfurt, Maria Saal, Wörthersee, Maria Wörth, Velden am Wörthersee, Pörtschach am Wörthersee, Gmünd in Kärnten, Maltatal, Mellnikfall, Hochalmstrasse, Hauptspeicher Kölnbrein, Kölnbrein, stausee, Afritz, Millstatt, Millstätter see, Seeboden, Maria Saal, Klagenfurt, Friesach, Gurk, Faak, Faaker See, Nockberg, Nockalmstrasse, Althofen, Treibach, St. Veit an der Glan, Sankt, Keutschacher See, Drau, Strassen, Delvai

Gurk / Dom zu Gurk
Dinsdag, 15 juli 2008 Na zo’n verregende dag als gisteren, hoop je vanzelfsprekend op een mooie dag. Gisteren sloot ik al af met: “Dit soort dagen moeten er niet teveel zitten in een vakantie!” Al voordat de wekker afloopt, lig ik naar het drukke getjilp van onze gevleugelde vrienden te luisteren terwijl fel licht door de spleetjes van de rolluiken van onze slaapkamer schijnt. Uit ervaring weet ik, dat vogeltjes ook heel druk kunnen zijn bij regenachtig weer. Enige twijfel maakt zich van mij meester, maar nieuwsgierig ga ik naar de woonkamer. Met een zucht van verlichting zie ik boven de Ossiacher See een mooie blauwe lucht behangen met fascinerende wolken. Dit geeft de burger moed. De temperatuur is goed, een reden temeer om lekker buiten op het balkon te ontbijten. Geroezemoes bij de benedenburen maakt duidelijk, dat ook zij lekker in het zonnetje zitten. Na het ontbijt overleggen we vandaag gaan doen. Kees en Anita hebben nog meer één keer gebruik gemaakt van hun fietsen en spreken de wens uit om vandaag een fietstocht in het Gailtal te maken. Volgens Sonja, de beheerster van onze woning, moet het daar heel mooi zijn. Ans en ik opteren voor een bezoek aan Gurk en Friesach...

Gurk / Dom zu Gurk

Om tien minuten voor tien zwaaien wij Anita en Kees uit en tien minuten later vertrekken Ans en ik naar Gurk. Dinsdag, 15 juli 2008
Na zo’n verregende dag als gisteren, hoop je vanzelfsprekend op een mooie dag. Gisteren sloot ik al af met: “Dit soort dagen moeten er niet teveel zitten in een vakantie!” Al voordat de wekker afloopt, lig ik naar het drukke getjilp van onze gevleugelde vrienden te luisteren terwijl fel licht door de spleetjes van de rolluiken van onze slaapkamer schijnt. Uit ervaring weet ik, dat vogeltjes ook heel druk kunnen zijn bij regenachtig weer. Enige twijfel maakt zich van mij meester, maar nieuwsgierig ga ik naar de woonkamer. Met een zucht van verlichting zie ik boven de Ossiacher See een mooie blauwe lucht behangen met fascinerende wolken. Dit geeft de burger moed.

De temperatuur is goed, een reden temeer om lekker buiten op het balkon te ontbijten. Geroezemoes bij de benedenburen maakt duidelijk, dat ook zij lekker in het zonnetje zitten. Na het ontbijt overleggen we vandaag gaan doen. Kees en Anita hebben nog meer één keer gebruik gemaakt van hun fietsen en spreken de wens uit om vandaag een fietstocht in het Gailtal te maken. Volgens Sonja, de beheerster van onze woning, moet het daar heel mooi zijn. Ans en ik opteren voor een bezoek aan Gurk en Friesach...

Met een zucht van verlichting zie ik boven de Ossiacher See een mooie blauwe lucht behangen met fascinerende wolken. Dit geeft de burger moed.


Foto's boven en rechts: Even later zitten we dan ook op het terras aan een lekkere cappuccino met apfelstrudel, in een mooi dorpje, omgeven door een oase van rust en uitzicht op de twee grote torens van de Dom zu Gurk.
...Om tien minuten voor tien zwaaien wij Anita en Kees uit en tien minuten later vertrekken Ans en ik naar Gurk. Het is een rit van drieënveertig kilometer, een rit die binnen het uur volbracht moet zijn. We rijden over Feldkirchen in Kärnten. Hoewel Feldkirchen op zich een leuke plaats is, hebben we dit stukje van de rit al zo vaak gereden, dat we in één ruk doorrijden. Slechts één keer komen we door wegwerkzaamheden even vast te staan. Rond de klok van elf uur slaan we bij de Dom zu Gurk rechtsaf de Hemmaweg in en zetten onze C-Max op een parkeerplaats. Terwijl we de hoek om draaien, zie ik vanuit mijn ooghoeken nog net een leuk restaurant. Terwijl ik uitstap zing ik m’n Ans toe met “…En goade mee 'n lekker bakske drinken? Of hedde liever …”, hopende hiermee de geest rijp te maken van een koffiepauze. Even later zitten we dan ook op het terras aan een lekkere cappuccino met apfelstrudel, in een mooi dorpje, omgeven door een oase van rust en uitzicht op de twee grote torens van de Dom zu Gurk....

Na onze koffiepauze nemen Ans en ik eerst een kijkje in de prachtige Dom.

Een deel van het imposante hoogaltaar Gurk

Dit dorp aan de rivier de Gurk bezit met zijn dom een van de belangrijkste kunstschatten van Karinthië. Waarom staat er zo’n imposante kerk in zo’n eenzaam dal? De geschiedenis geeft ons het antwoord. Nadat de christenen door de Volksverhuizingen (4e-6e eeuw ) uit Karinthië verdreven waren, stuurde Salzburg missionarissen om dit te verhelpen. Gaandeweg verrezen er enige kloostertjes waar de aartsbisschoppen op hun visitatiereizen onderdak vonden. In de 11e eeuw ging de krachtigste impuls uit van gravin Hemma von Gurk, gravin van Friesach-Zeltschach. Eenzaam achtergebleven na de dood van haar man en zoons stichtte zij een aantla kerken waarvan de belangrijkste die te Gurk en Admont waren. Bij de kerk in Gurk verrees een vrouwenklooster waarin zij haar laatste jaren sleet.

Domkirche Mariä Himmelfahrt: In 1131 werd Roman I bisschop van Gurk. Hij verklaarde het bisdom onafhankelijk en gaf in 1140 de aanzet tot de bouw van de dom. Soberheid strookte niet met zijn trots, dus werd het een pronkjuweel. De kerk ( 1200 ) is een driebeukige, romaanse pijlerbasiliek met een dwarsbeuk en twee westtorens van 60 m met een groene ui als top. Uitwendig heeft de kerk het kenmerk van de sobere, romaanse stijl in optima forma waarvan een serene rust uitgaat. Over de gladde buitenmuren van zandsteen ligt een goudgele gloed die te danken is aan het gebruik van ijzerhoudende cement. In het interieur ziet u een mengeling aan bouwstijlen, de bouw van het schip is romaans, de gewelven zijn gotisch en de meubilering en ornamenten zijn barok. Door de geïsoleerde ligging is de invloed van de barok op de oorspronkelijke bouwvormen beperkt gebleven.

Tijdens een rondgang ziet u ondermeer:

De voorhal heeft 14e eeuwse fresco’s. In een beeldverhaal worden het Oude en Nieuwe Testamentenvoor het gewone volk uitgelegd. Het plafondis een diepblauwe sterrenhemel. Boven de voorhal en ter hoogte van de westelijke galerij ligt de Bischofskapelle met een wereldberoemde frescocyclus ( begin 13e eeuw ). Deze zeer belangwekkende schilderingen zijn nooit gerestaureerd, en weersinvloeden en oxidatie hebben de kleurschakeringen veranderd. De hoofdkleur blauw is vervaagd en op een aantal schilfers na is het goud verdwenen. De nu overheersende kleur groen was een onderkleur. Waren de fresco, s in de voorhal voor het volk ter lering, in deze kapel stellen ze theologische problemen voor waarmee de bisschoppen worstelden. Alleen de bisschop en theologisch geschoolde hadden toegang. De fresco’s zijn voorbeelden van de Zackenstil, een puntige en hoekige stijl van tekenen. Een gebrandschilderd raam uit 1270 completeert het geheel.
Het Romaans trechterportaal ( 1200 ) met planten-ornamenten. De houten deur heeft beschilderde 13e eeuwse houtreliëfs met Bijbelse voorstellingen.
In de rechter zijbeuk is het leven van Hemma voorgesteld, deels in gotische wandschilderingen en deels in 16e eeuwse beeldhouwwerk.
De barokke kansel ( 1741 ) heeft uit lood gegoten en met bladgoud bedekte sculpturen van G. R. Donner.
Het kruisaltaar met piëta ( 1740 ) is ook van hem en ook hier is met lood gewerkt. De piëta ademt door de ernstige en zonder pathos uitgebeelde gezichtuitdrukking reeds de geest van het classicisme.
De iIngang tot de romaanse crypte (1174 ). In dit oudste deel van de kerk dragen honderd marmeren zuilen het dak. Achter een rococosmeedijzeren hek staat de romaanse sarcofaag van Hemma, gedragen door de hoofden van twee vrouwen en een man. De marmeren beeldengroep op het Hemma-altaar is van de Venetiaanse kunstenaar Antonio Corradini (1720 ). De gesluierde vrouw beeldt het geloof uit.
Het imposante hoogaltaar (1632 ) van Michael Hönel beslaat de gehele wand. Het is de Contrareformatie in concreto; de in deze tijd betwiste geloofswaarheden zijn uitgebeeld. De centrale figuur is Maria die ten hemel vaart. Onder haar staan op sokkels de vier kerkvaders Ambrosius, Gregorius, Augustinus en Hieronymus en daar weer onder de vier evangelisten. In de nissen achter de kerkvaders zijn onder meer keizer Hendrik II, Thomas Becker en paus Leo de Grote uitgebeeld.
Een laatromaans Christophorusfresco ( 1250 )
Het romaanse Samsontimpaan ( 1200 ). Samson ( Christus ) vecht met een jonge leeuw ( duivel ) en bevrijdt zielen uit zijn opengesperde bek.
Op de sobere buitenkant van de kerk zie je een Christusimpaan ( ca 1150 ) boven het zuidportaal. De zegenende Christus heeft in zijn hand een opengeslagen boek met de spreuk ‘Ego sum ostium’( ik ben de deur ). In de propstkapelle van het 17e eeuwse klooster wordt de oudste en grootste ‘Fastentuch’( een doek die in de vastentijd voor het hoogaltaar hangt ) bewaard. Op ongebleekt linnen schilderde Konrad von Friesach in 1458 bijbelse voorstellingen; 50 scènes uit het oude en 49 uit het nieuwe Testament. In 1787 werd de bisschopszetel van Gurk verplaatst naar Klagenfurt.

(Overgenomen uit de ANWB reisgids 'ANWB Goud': Salzburg Karintië)

	Klik hieronder op één van de foto's

Zo’n mooie historische Dom, omgeven door een karakteristieke muur met daarvoor een aantal lila kleurige lantaarnpalen.

...Na onze koffiepauze nemen Ans en ik eerst een kijkje in de prachtige Dom. Het interieur ziet er fantastisch uit. We komen dan ook niet uit gefotografeerd. Later lopen we ook door de grote tuin en sluiten ons bezoek af op een bankje aan de achterzijde van de Dom. Heerlijk rustig, in het zonnetje eten we onze broodjes op. Terwijl we op het bankje zitten, vragen we onszelf af waarom het iemand in de gemeente heeft behaagd om de lantaarnpalen hier achter de Dom een lila kleurtje te geven. Zo’n mooie historische Dom, omgeven door een karakteristieke muur met daarvoor een aantal lila kleurige lantaarnpalen. Tja, het roept bij ons de nodige vraagtekens op. Maar…, onze broodjes smaken er niet minder om.

Ans en ik besluiten om door te rijden naar Friesach. De rit voert ons ook langs Straßburg. De burcht van Straßburg toornt echter hoog boven het stadje uit. Zo hoog, dat we besluiten om eerst hier een kijkje te nemen.


vorige pagina /	naar boven	/ volgende pagina