Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie.
Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie.
Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Dorfmann, Wiesenrain, Feldthurns, Velturno, Klausen, Chiusa, Dolomieten, Dolomiten, Dolomiti, Bozen, Bolzano, Brixen, Bressanone,Eisacktal, Isarco, Villnösstal, Teis, Gufidaun, Langkofel, Platkofel, Geislergruppe, Peitlerkofel, Würzjoch, Ütia de Börz, Ütia Vaciara, Ütia de Goma, Kaltern, Kalterersee, St. Michael, St. Paul, Eggental, Karersee, Lago di Carezza, Passo di Castalunga, Karerpass, Vigo di Fassa, Rosengarten, Penserjoch, Marmolada, Kloster Säben, die Gärten von Schloss Trauttmansdorff, Völserweier, Völs am Schlern, Feldthurnerhof, Eislöcher, Col Raiser, Ciampioni, Marmolada, Canazei, Str. Cristina, Ortizei, St. Ulrich, Lago di Fedaia, Passo di Fedaia, Passo Pordoi, Bindelweg, Wolkenstein, Passo Stella, Val Gardena, Grödnertal, Grödnerjoch, Würzjoch, Oetz, Ötztal, Pitztal, Passo Dello Stelvio, Stilfserjoch, Stams, Imst, Kühtai, Ötzi, Jaufenpas, Timmelsjoch
| Heenweg |
|---|
|
Maar hoeveel werk Ans en ik op de dag van vertrek nog hebben te doen, altijd blijkt weer dat we keurig op tijd kunnen vertrekken. E.e.a. zal zeker te maken hebben met het enthousiasme waarmee mijn Ans elk klusje afrondt. Geduld is een schone zaak, maar wanneer ik op vakantie ga, kan dit niet snel genoeg gebeuren. De klok van zessen wacht ik dan ook niet af. Echter, wanneer ik om kwart voor zes wil vertrekken en Ans met haar tas in de hand achter mij aanloopt, wordt ons vertrek toch verhinderd door de telefoon. Het is de Jumbo. De filiaalmanager van Ans moet nog even kwijt dat hij te horen heeft gekregen, dat zijn werkovereenkomst wordt beëindigd. Tja, daar sta je dan. Zeker voor Ans is het niet leuk om met deze mededeling te moeten vertrekken. Na een kwartiertje kunnen we alsnog de deur achter ons dichtrekken en in onze Astra stappen, maar het eerste deel van de reis is de Jumbo toch ongewild het gespreksonderwerp. Hoewel er op de weg naar Eindhoven nog veel verkeer is, verloopt dit deel boven verwachting goed. Op de weg rond Eindhoven is het druk, maar ook hier ondervinden we weinig oponthoud. Kortom, op naar Venlo.
|
 |
 |
Wanneer het begint te dagen, lijkt het of wij met onze Astra voor het goede weer uitrijden: voor ons steeds dreigende wolken en achter ons een brekende lucht met blauw. Onze constatering blijkt achteraf juist te zijn, want Kees en Anita, die later zijn vertrokken, hebben bij dageraad steeds blauw in de lucht gehad en beter, geen regen. Maar wij zijn vroeg en beslissen daarom bij Nesselwang om via de route voor vrachtverkeer over Füssen naar de Fernpass te rijden, kunnen we Schloss Neuschwanstein eens bewonderen. Tenminste, als het weer wat mee wil zitten. ... (Foto's boven: de foto's hierboven zijn ongeveer op hetzelfde tijdstip genomen. De rechtse foto is genomen vanuit de auto van Kees. Ergens, een heel eind verder moeten wij rijden. Juist onder die donkere wolken.) |
|
|
NeuschwansteinSlot Neuschwanstein in Beieren is een kasteel in Hohenschwangau bij Füssen in de Allgäu, gebouwd (19e eeuw) in opdracht van (de later krankzinnig verklaarde) koning Ludwig of Lodewijk II van Beieren. Het is het beroemdste bouwwerk van Lodewijk II en een van de bekendste toeristische attracties van Beieren. Het kasteel is genoemd naar Schwan, een zwaan dus. Zwanen waren de lievelingsdieren van de koning; van zijn nicht Elisabeth kreeg hij een grote porseleinen zwaan cadeau die in het kasteel staat. Het kasteel is nooit helemaal afgebouwd, doordat Lodewijk II overleed voordat het af was en de bouw sindsdien is stilgelegd. Het kasteel dat voorzien is van de modernste snufjes (o.a. warm water in de keukens), kostte een fortuin. Het staat vol met prachtige neogotische meubels en op de muren zijn fresco's geschilderd, van mythen en sagen, die als inspiratie dienden voor de opera's van Richard Wagner. Vooral het verhaal van de zwaanridder Lohengrin staat hier centraal. In dit kasteel werd de koning afgezet toen de Beierse regering hem onbekwaam had laten verklaren. Het prachtige parade-bed is slechts een paar keer gebruikt. In de troonzaal is nooit een troon gekomen; misschien is dit wel de tragedie van de vorst. Op het gewelf van de absis in de troonzaal staan koningen en keizers die heilig zijn verklaard; hij hoopte er zelf ooit tussen te kunnen staan. Zes weken na zijn dood werd het kasteel geopend voor toeristen, en sindsdien is dit kasteel een Europese topattractie. Toeristen kunnen te voet naar boven of (zoals de koning) zich laten voeren. Tussen de bergen is wat hoger de bekende Marienbrücke gebouwd door koning Maximiliaan; vanaf dit bouwwerk heeft men een mooi zicht op het kasteel. Leuk om te weten:
Link: http://www.neuschwanstein.de Bron: www.wikipedia.nl |
 |
 |
Zoals altijd valt er héél veel te vertellen, reden om snel het restaurant in te gaan en ons te laven aan een paar koppen cappuccino; de apfelstrudel laten we op dit vroege uur nog maar eventjes achterwege. ... |
De Zugspitze is met 2962 meter hoogte de hoogste berg van Duitsland en ligt in Zuid-Beieren, op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk. Infrastructuur Op de Zugspitze staat een gebouw met daarin een restaurant, een kiosk, een klein Zugspitze museum en een zaal waar jaarlijks allerlei activiteiten worden gehouden. Op het dak van dit gebouw kunnen mensen naar beneden kijken en bij helder weer een blik werpen op de "Eibsee". Ook kan men vanaf dit dak naar de top klimmen. Hier zijn uiteraard wel goede bergschoenen voor nodig en wat ervaring. Op de top staat een "Gipfelkreuz", een kruis dat aangeeft dat daar de top is en dat die top al is beklommen. De top van de Zugspitze kan aan Beierse zijde vanaf Grainau/Eibsee worden bereikt met een pendelbaan. Vanuit Tirol kan de top vanaf Ehrwald-Obermoos worden bereikt. De twee gletsjers, de Noordelijke en Zuidelijke Schneeferner, gelegen op Zugspitzplatt zijn bereikbaar vanaf de top met de 'Gletscherbahn' of vanuit Garmisch-Partenkirchen en Grainau met een bergtandradbaan. Een heen- en terugreis kost ongeveer 40 euro per persoon. Bron: www.wikipedia.nl |
 |
 |
|
 |
 |
In Imst heerst al een gezellige drukte en de zon heeft het plaatsje al aardig opgewarmd. Al fotograferend maken we een korte wandeling door het stadje en nemen de tijd om hier en daar wat uit te rusten. ... |
Bij de samenkomst van het Inntal en het Gurgtal waarin de Bigerbach stroomt ligt in een breed dalbekken Imst. In dit westelijke deel van Tirol ligt Imst ideaal op een waar kruispunt van mooie alpendalen. Imst is ook bekend om zijn bronnen, in elke wijk staat wel zo'n prachtige bron met heiligenbeeld, 18 stuks in totaal. De Unterstadt is al de moeite waard, maar toch is de Oberstadt het aantrekkelijkste deel met al zijn kleurige huizen in kleine kronkelstraatjes en steegjes. Hier staan ook de kerken. De spitse toren die de laatgotische Maria-Hemelvaartkerk (1493) bekroont, is de hoogste toren van Tirol (86m). De statige kerk met fresco's op de buitenmuren, is een hallenkerk, gebouwd naar het voorbeeld van de kerk van Solbad Hall. De Kalvarienberg ofwel 'Bergl', vlak bij de Oberstadt, biedt een mooi gezicht op Imst en omgeving. Naast de Johanneskirche, de kerk met de ui-toren, gaat het pad omhoog naar het St. Lorenzkirchlein (het oudste kerkje van Imst: 1332) en nog verder naar de opvallende Pestkapel met zijn houden 'Schindeldach'. Vlak bij de Johanneskirche wandelt u zo de Rosengartenschlucht binnen, waar een boeiende geologische en ecologische wandelroute langs de Schinderbach en de voet van het 'Bergl' naar boven leidt. Een stoeltjeslift zweeft vanaf Hoch-Imst op het bergterras naar Unterkopf (2777m), de huisberg van Imst. Hij maakt deel uit van de Lechtaler Alpen, die Imst beschermen tegen de noorderwind. Ook zonder gebruik te maken van de lift valt vanaf het bergterras in all richtingen te wandelen, bijvoorbeeld naar het rustige gehucht Gunglgrün, waar het rococokerkje Maria Schnee (1734) staat. Vanuit Imst naar het noorden duikt een bergweg dwars door de Lechtaler Alpen de Hahntenstrasse, die door het Salvesental klimt, over het Hahntennjoch (1884m) gaat en weer daalt door het Bschlaber Tal, om uit te komen in het Lechtal. Links: Bron: ANWB GOUDEN serie Tirol-Vorarlberg |
|
 |
 |
|
Een van de weinige huizen van Oetz (825m; 2000 inw.) die nog herinneren aan de vroegere pracht van dit dorp is de Gasthof Zum Stern (13e eeuw), die grote faam geniet door zijn kleurrijke muurschilderingen. Veen schoons van het dorp is verloren gegaan bij de grote brand van 1612, die vrijwel het gehele dorp in de as legde. Oetz werd reeds in de 13e eeuwse kronieken vermeld als boerendorp rondom de burcht Owinstaine (Auenstein), waarvan nu alleen nog maar de resten van een vestingsmuur bij Au zichtbaar zijn. Destijds huisden hier de graven van Sempt/Ebersberg die het Oetztal bezaten. Veel over de geschiedenis van het dal is terug te vinden in de Galerie zum alten Oetztal (geopend wo., za. en zo. van 14-17u.) De hoog boven het dorp op een rotsklomp gelegen parochiekerk St. Georg und Nikolaus is gebouwd op een 14e eeuwse kapel en werd in de 17e en 18e eeuw geheel verbouwd. Die kapel vormt de zogenaamde Unterkirche en bevindt zich onder het koor. Het is een sfeervolle ruimte. Vanaf deze rots is de wijde omgeving al te overzien, maar er zijn ook verschillende wandeltochten te maken: langs de Oetztaler Ache die door een bedding met rotsen en keien langs het dorp stroomt, of naar de nabije Piburger See, ontstaan na een bergstorting. Dit schilderachtige meer en de bosrijke en bloemrijke hellingen rondom staan onder 'Naturschutz', u kunt in het meer wel zwemmen, roeien en vissen.
(Bron: ANWB reisgids gouden serie "Tirol-Vorarlberg") |
... Om vier uur lopen we met ons viertjes voor een eerste kennismaking naar het centrum van Oetz. Hoewel de doorgaande weg druk is, doet Oetz toch gezellig aan en staan er een aantal mooie woningen. Nadat we de nodige foto’s hebben gemaakt, keren we terug naar onze vakantiewoning. ’s Avonds, na het eten, zitten we nog een tijdje gezellig bij elkaar. We besluiten echter vroeg naar bed te gaan. Morgen is er weer een nieuwe dag en hopelijk met goed weer. |
 |
| Foto's rechts en onder: Naast een aantal mooie gebouwen, zijn er in Oetz ook leuke winkeltjes te vinden. | |
 |
 |
 |
||
/ volgende pagina  |
... Een ander probleem dat mij bezig houdt, zijn de wegwerkzaamheden waarmee we wellicht geconfronteerd zullen worden, m.n. op de A2 rond Eindhoven. Bestudering van de site ‘vanAnaarBeter’, 'RandwegEindhoven' en 'HaalMeerUitDeWeg', roept meer vragen op dan ze antwoorden geeft. Omrijden over Helmond is ook geen oplossing omdat ook daar geasfalteerd wordt en ook bij Venlo zal ’s nachts een gedeelte van de weg, waar wij normaal over rijden, worden afgesloten. In al mijn wijsheid besluit ik om even na 6 uur vanuit Waalwijk weg te rijden. Hopelijk heb ik dan niet al te veel last van files en blijf ik wegafsluitingen wegens werkzaamheden bij Eindhoven en Venlo voor.
Ook op de weg naar Venlo is het redelijk rustig. Wanneer we bij Venlo aankomen, zien we dat de voorbereidingen voor de afsluiting ver zijn gevorderd. (De volgende morgen horen we van Kees, dat zij wel zijn geconfronteerd met de afsluiting. Zij hebben hier een andere route moeten volgen.) Eenmaal op de Duitse autobaan schiet het lekker op. Zelfs van inhalende vrachtwagens hebben we weinig last. Om kwart voor elf rijd ik mijn Astra dan ook al op de parkeerplaats van wegrestaurant Wonnegau. Hier nemen we voor de eerste keer een lange pauze. ... 
... ’s Nachts om half twee, vinden Ans en ik het welletjes en rijden in de buurt van Ulm een parkeerplaats bij een tankstation op om wat te slapen. Zowel Ans alsook ikzelf zijn van mening dat we de slaap niet goed hebben kunnen vatten, maar een feit is dat we om half vijf wakker worden en een beetje schrikken dat we intussen tijd 3 uren verder zijn.
... De route gaat langs verschillende seen en is erg mooi.
Slot Neuschwanstein
... Om kwart voor acht rijden Ans en ik de parkeerplaats van restaurant Zugspitzeblick op. Inmiddels hebben we een sms’je van Kees en Anita ontvangen dat zij iets meer dan een uurtje achter ons zitten. Ik stuur een berichtje terug dat we hier wachten. Maar even later schijnt er verderop iets te zijn gebeurt, want er ontstaat een geweldige file richting de Fernpass. Gelukkig is de file van korte duur en om negen uur komen Kees en Anita de parkeerplaats oprijden. Graag hadden wij die twee hierboven met iets mooier weer verwelkomt, maar de weergoden laten het op dit moment afweten; de 'blick' op de Zugspitze moeten we derhalve tegoed houden.
Zugspitze
... Na ons intermezzo bij restaurant Zugspitzeblick rijden we over Tarrenz naar Imst. In Tarrenz voorzien we onze Astra van brandstof en doen meteen onze inkopen bij de super naast het benzinestation. Terwijl Ans en ik tanken en boodschappen doen, benut Anita de eerste zonnestralen om zich, leunend tegen de Subaru, een beetje op te warmen en volgens ons voor heel even wat weg te dromen om zodoende een klein voorschot te nemen op de komende dagen. ... 
... Op zo'n dag dat je bijna de hele nacht hebt doorgereden, lijkt het halfweg de ochtend of je er al een hele dag hebt opzitten. Echter, het is nog vroeg en we kunnen pas na twaalf uur onze vakantiewoning in. We rijden derhalve naar Imst.
Imst
... Echter we zijn te nieuwsgierig naar onze vakantiewoning, en voor twaalf uur rijden we al naar Oetz. Hoewel ik een keurige plattegrond van Oetz had afgedrukt, is de woning minder goed te vinden. De kerk is ons richtpunt en ergens bij die kerk moet onze woning liggen. Simpel zou je zeggen, maar het aantal (smalle) weggetjes dat die richting schijnt op te lopen is legio. Bij een woning zitten twee oude vrouwtjes buiten. Ans stapt uit en vraagt aan een van de dames de weg. De woning, waar de twee dames buiten zitten, schijnt een soort van particulier bejaardenhuis te zijn en uitgerekend de dame aan wie Ans de weg vraagt, is stokdoof. Vanuit mijn Astra zie ik aan de schommelende beweging van de andere dame, mocht die al iets horen, dat het weinig zin heeft om aan haar dezelfde vraag te stellen. Gelukkig komt er iemand naar buiten gelopen en wijst Ans de richting aan waarin mijn Astra al staat. De goden zijn mij blijkbaar goed gezind, ik hoef hier goddank niet te keren en kan gelukkig zo het smalle, steile weggetje oprijden om aan de andere kant de parkeerplaats van onze vakantiewoning op te rijden. ... 
... Voordat ik kan aanbellen, opent een uiterst vriendelijke mevrouw Pienz de deur. We worden meteen naar onze vakantiewoning geleid die zich gelukkig op de eerste etage bevindt. Kees en Anita volgen niet veel later. Nadat de bagage naar boven is gebracht, kan het uitpakken en installeren beginnen. Om half twee zitten we op ons balkon bij te komen van de reis en laten we de omgeving op ons inwerken. Tenminste …, dat was de bedoeling, maar m'n Ans is nu voor even in diepe rust. ... 
Over Oetz
Langs de westelijke oever van het meer loopt over de rotsen een wandelpad naar het piepkleine dorpje Piburg, dat achter de heuvel aan de noordzijde van het meer verscholen gaat. Vanuit Oetz leidt er een weg heen, die via een oude houten, overdekte brug de Oetztalerache oversteekt en in bochten omhoog klimt naar het parkeerterrein (in het dorpje geen autoverkeer) bij dit rustige vakantieoord.