Pitztal

Het eerste dorp in het Pitztal, dat evenwijdig aan het Oetztal loopt, is Arzl (883m; 2200 inw.), meestal samen genoemd met Wald, dat 2,5 km van Arzl vandaan aan de andere kant van de Pitzbach is gesitueerd. Beide dorpen liggen zonnig en beschut op nog door bossen omzoomde weiden, in tegenstelling tot de dorpen achter in het dal. Vlak onder de brug van Arzl, de Burgstall (1054m), staat het barokke kerkje, dat architectonisch minder interessant is dan de Pfarrkirche van Wald aan de overkant, die nog het koor en de toren bezit van de oude 15e-eeuwse kerk en een prachtige netribbengewelf heeft.

Het volgende dorp van naam is Wenns (979m; 1800 inw.), de hoofdplaats van het Vorder-Pitztal. Terrasvormig is het dorp gebouwd tegen de piramide van de 'Wenner Sonnenberg', die officieel de Venetberg (2513m) heet en voornamelijk vanuit het Inntal beklommen wordt. Aan de overkant van het diepe dal tekent de gelijkvormige Zeigerberg (2387m) zich af. Elke Tiroler kent het Haus van Wenns aan de Hauptplatz., het Platzhaus, een prachtig beschilderd huis met afbeeldingen variërend van bijbelse taferelen tot mythologische figuren, de Tiroler adelaar en een gezadeld postpaard. De muurschilderingen kwamen tot stand in 1576. De zeshoekige dorpsbron, die ervoor staat speelt een rol tijdens de vastenavondviering. Aan de overkant dient de oude Johannes Nepomukkapelle (1750) als oorlogsgedenkteken. De barokke beelden in de kapel zijn in 1735 gemaakt door de bekende beeldhouwer Andreas Kölle uit Fendels. De oorspronkelijke laatgotische Johanneskerk met haar zeer slanke toren is opgeluisterd met barokke plafondschilderingen van Franz Altmutter (1792).

Tot Wenns rekent men ook het 6 km verderop, niet meer in het Pitztal gelegen Piller (1349m), in een rustig bos- en hoogveengebied tegen Venetberg aan. De hoogvenen op het Piller Sattel, dat doorgang verleent naar het Oberinntal, vormden zich in kommen waarin na de IJstijden nog lang ijs is blijven liggen. Er zijn langs het Moorlehrpfad prachtige vegetatiezoneringen te zien.

De weg duikt voorbij Wenns dieper het Pitztal in. Iets terzijde ervan staat even buiten het dorp het kleine St. Margrethe Kirchlein, de entree geflankeerd door twee hoge populieren. In de toren van het witte kerkje, hangt de 'Gedächtnis'-klok, een eerbewijs aan alle stoldaten van het Pitztal die zijn gevallen.

Even verderop ligt het verwarmde openluchtzwembad (met sauna) van Wenns.

Van de Hoofdweg slaat een zijweg af naar het hoog aan de andere kant van de PItzbach gelegen dorpje Jerzens (1104m; 780 inw.), gebouwd op de plek waar dit smalle dal nog de meeste zon opvangt. Achter de door een ui-toren gesierde kerk staan de huizen van de kleine dorpskern tegen de helling opgetast. Hogerop nog wat woningen en verspreide boerderijen en het allerhoogst de Alpengasthof Hochzeigerhaus (met restaurant, 1840m). Deze is bereikbaar met de stoeltjeslift vanuit Jerzens-Liss, die nog verder omhoog gaat naar het Niederjöchl (2380m). De door een groot kruisbeeld gemerkte top van Hochzeiger (2582m) steekt ver boven de boomgrens de lucht in.

Inner-Pitztal

Na Jerzens wordt het dal steeds smaller, enkel plaats biedend aan gehuchtjes, kapelletjes en alleenstaande boerenhoeven, die meestal op de rechteroever van de beek - de zonnekant - liggen.

Hoe verder je het dal in gaat, hoe tastbaarder de natuur wordt. Hier vindt u niet de weelderige openheid van de entree tot het dal, maar komt u via de Kitzgartenschlucht terecht in de ruigere beslotenheid van een echt hooggebergtedal, getekend met sporen die winterse lawines achterlieten.

Vanaf Zaunhof (1250m), dat evenals St. Leonhard trots op zijn Trachtenkapell is, behoren alle gehuchtjes tot en met het tegen de gletsjer gelegen Mittelberg tot St. Leonhard (1371m; 1250 inw.), het centrum van dit Inner-Pitztal. Hier worden de 'public relations' voor dit deel van het dal verzorgd en strijken de alpinisten neer om de grootste bergwereld te gaan verkennen. Zij zoeken er onder andere de Wildspitze (3774m), de hoogste berg van TIrol, die met zijn gletsjer het Pitztal afsluit.

Tot nu toe is die Wildspitze nog niet te zien geweest. Die gelegenheid is er wel bij het nu volgende dorpje Stillebach (1416m), waar het enige hotel dan ook Gasthof Wildpistzeblick heet.

Trenkwald (1530m) is het laatste dorpje met een kerk. Een half uur verder rijden staat u bij Mandarfen oog in oog met de indrukwekkende Mittelbergferner. Boven Mandarfen ligt onder de Kaunergrat de verstilde Rifflsee (2234m; met Rifflseehütte). Vanuit het dorpje gaat er een kabelbaan naar toe. De lift kruist de Pitzbach eerst horizontaal om vervolgens steil omhoog langs de rotswand te klimmen. Enkele honderden meters voorbij het station van de kabelbaan Rifflsee voert rechts een zijweg naar het dalstation van de Pitztaler Gletscherbahn of Pitzexpress. Een zogenaamde bergmetro gaat hier van 1740m naar 2840m hoogte (in de tweede week van juni wordt hij gewoonlijk tot omstreeks half juli buiten werking gesteld vanweg revisie). Het is een kabelspoor met boven en beneden gelijktijdig vertrek. Bij het bergstation is een restaurant met uitzicht op de gletsjers.

In Mittelberg (1734m) staan maar een paar huizen. Hier eindigt de busdienst en begint het 'voetgangersparadijs' naar de drieduizenders die onder handbereik lijken te liggen. In een uur en drie kwartier kan de ervaren bergwandelaar wandelen naar de gescheurde en gespleten tong van de Mittelbergferner, die tot de zes grootste gletsjers van de oostelijke Alpen behoort en in de afgelopen 100 jaar heel wat korter geworden is. Vroeger kwam hij tot op een afstand van 100 meter van de huizen van Mittelberg en ging de pastoor jaarlijks op 26 juli in processie naar de gletsjer om het gevaar met gebeden te bezweren.

Het Pitztal splitst zich bij Mittelberg. Zuidoostwaarts gaat het langs de Pitzbach naar de Mittelbergferner. Zuidwestelijk strekt zich het Taschachtal uit, langs de Taschachbach. De beek komt uit de Taschachferner, op de zijmorene waarvan de bekende berghut Taschachhaus (2434m) staat. Met de Braunschweigerhütte (2759m) bij de Mittelbergferner behoort hij tot de drukst bezochte hutten van de Oetztaler Alpen.

Bron: ANWB Gouden Serie Tirol-Voralberg

Benjamin "Benni" Raich

Benjamin "Benni" Raich (Arzl im Pitztal, 28 februari 1978) is een Oostenrijks skiër. Zijn eerste medaille bij wereldkampioenschappen won hij in 2001 in de slalom in St. Anton am Arlberg. In 2002 haalde hij het brons in slalom en in de combinatie op de Olympische Winterspelen in Salt Lake City. In 2005 werd hij tot ster van de wereldkampioenschappen, samen met Janica Kostelić; hij won daar goud in de slalom en in de combinatie en zilver op de reuzenslalom en brons in de Super-G. Tijdens de Olympische Winterspelen 2006 in Turijn won Raich goud op de slalom en de reuzenslalom. In 2001 en won hij de wereldbeker slalom. Dit deed hij in 2005 nog eens over en won tevens wereldbeker reuzenslalom.

Brug
In 2005 werd een voetgangersbrug tussen zijn geboorteplaats Arzl im Pitztal en het tot deze gemeente behorende Wald naar Benni Raich vernoemd. De brug is 94 meter hoog en 138 meter lang. De brug wordt voornamelijk gebruikt voor bungeejumpen. Benni Raich zelf springt ook regelmatig. Ongeveer een tot drie keer in de twee weken wordt er, meestal in het weekend en afhankelijk van het weer, op deze brug gebungeejumpt. Het dorpje Wald trekt ook meer toeristen sinds deze brug er hangt.

Bron: www.wikipedia.nl