Heenreis

Een korte pauze bij wegrestaurant Mahlberg even voor FreiburgKlik hier voor de kaart van GrächenZaterdag, 22 september 2007
Vrijdagavond, 21 september, vertrekken Ans en ik om half zeven vanuit Waalwijk naar Zwitserland; je kunt maar weg zijn is mijn vakantieleus.

Zit het in Eindhoven en Venlo nog wat tegen, eenmaal in Duitsland loopt alles op rolletjes. Met slechts twee korte pauzes, één net voorbij Koblenz en één bij Mahlberg 45 km voor Freiburg, rijden Ans en ik bijna in één ruk door naar het Lac de Gruyère. Ja, deze keer niet door de tunnel van Kandersteg naar Goppenstein, maar, net zoals Kees en Anita, lekker langs Montreux aan het meer van Genève.

Om half vier 's ochtends staan Ans en ik op de parkeerplaats aan het Lac de Gruyère. Tijd voor een kort slaapje. Denk ik tenminste, want het wil niet echt lukken. Om half vijf, na even te zijn weggezakt, word ik doodziek wakker. Kokhalzend, duizelig en bezweet zit ik in de ochtendkou in de deuropening van mijn Astra te bibberen als een rietje. En Ans? Tja, die slaapt als een roos. Geen leuk begin, realiseer ik mezelf en hopelijk is deze ellende maar van korte duur. ...

Ans maakt wat foto's in de ochtendschemer bij het Lac de Gruyère
Terwijl de zon zijn eerste stralen van achter de bergtoppen over het meer laat schijnen, stijgen een aantal ballonnen op
Twee foto's boven: Lac de Gruyère in de ochtend
Korte tijd later arriveren ook Kees en Anita Jawel, dan is alles zo vergeten. Hoewel klote, desolaat en desoriëntatie woorden zijn die mijn gevoel en gevoelens van dat moment beter weergeven.
... een heerlijke kop cappuccino in het restaurant. De vakantie is nu echt begonnen.... Nadat Ans wakker is geworden en ik een beetje ben bekomen, gaat Ans in de ochtendschemer wat foto's en video-opnamen maken. Korte tijd later arriveren ook Kees en Anita. Jawel, dan is alles zo vergeten. En terwijl de zon zijn eerste stralen van achter de bergtoppen over het meer laat schijnen, stijgen een aantal ballonnen op. Tijd voor nog meer foto's en een heerlijke kop cappuccino in het restaurant. De vakantie is nu echt begonnen. ...
Om half tien 's morgens is het al heerlijk fotograferen aan het meer van Genève
De omweg langs het meer van Genève heeft bij mooi weer zijn aantrekkelijke kanten
Tijdens onze eerste vakantie in Zwitserland zagen we Montreux niet eens liggen. Wat een verschil met nu!
Het uitzicht over het meer van Genève en Montreux is mooi. Nu nog eens een bezoekje brengen aan deze stad.
Vier foto's boven en foto onder: Meer van Genève met zicht op Montreux.

Terwijl Kees nog wat foto's maakt, maken wij van de gelegenheid gebruik even in het zonnetje wat bij te praten.... Bij het zonovergoten meer van Genève houden we even later nog een korte pauze. Het is nog vroeg, de stemming zit er, mede door het zonnige weer, goed in en eensgezind besluiten wij daarom bij het, een aantal kilometers verderop gelegen, restaurant Movepick onze eeuwige honger met een broodje te stillen.

Om kwart over elf rijden we door een zonovergoten Rhônedal. Hoewel de weg over Montreux door het Rhônedal naar Rittinen zo’n honderd kilometer langer is dan door de tunnel van Kandersteg naar Goppenstein, zijn Ans en ik het er wel over eens dat deze omweg zijn aantrekkelijke kanten heeft. Zeker met dit prachtweer.

Hoewel Kees en Anita iets eerder bij restaurant Movepick zijn weggereden en ook de rit door het Rhônedal sneller hebben afgelegd, heb ik in de laatste kilometers naar Rittinen de achterstand blijkbaar toch weer weggewerkt. In de laatste bochtjes naar boven, zit ik weer vlak achter de Subaru van Kees en Anita en net na de klok van één uur, arriveren wij met z’n viertjes bij de woning Nadelgrat van Magda en Tony Gruber. Ik rijd mijn Astra meteen achteruit de oprit op. Wel …, gelaten moet ik onder ogen zien, dat mijn motoriek niet meer zo goed blijkt te functioneren, zeker niet na zo’n kleine duizend kilometers. De koppelingsplaten verspreiden namelijk een indringende geur; schijnbaar is het net iets te heet voor ze geworden. Gelukkig moet er na de vakantie, vanwege een fabrieksfoutje, toch een volledig nieuwe koppeling worden gemonteerd. ...

Op het grote balkon van onze 6 persoons vakantiewoning... Het ontvangst door de familie Gruber in Rittinen is als vanouds. Vele handen maken het werk licht. Terwijl ik alles uit het kofferruim van mijn Astra haal, wordt de bagage meteen door Ans, Tony, Kees en Anita naar onze vakantiewoning gebracht. Magda raakt niet uitgepraat en al pratend helpt Magda mij de steile, stenen trap naar onze vakantiewoning op. Magda weet ons ondermeer te vertellen, dat het weer, zoals het nu is, al twee weken duurt. Tja, als het dan nog maar een weekje langer aanhoudt. ...

Foto rechts: op het grote balkon van de 6 pers. vakantiewoning.

Zicht op dorpsplein van Grächen. Foto is gemaakt in oktober 2004.Over Grächen

Grächen (1170 inw.; 1670 m) is per bus en per auto te bereiken via de 9 km lange weg uit St.-Niklaus, dat 500 m lager ligt in het Mattertal. Het is van een boerendorp uitgegroeid tot een groot vakantiedorp, met accommodatie voor 5000 gasten. De ligging is perfect met een mooi uitzicht op de Berner en Walliser Alpen. Statistieken hebben uitgewezen dat Grächen de minste regenval heeft van heel Wallis. Gelukkig valt er 's winters voldoende sneeuw, en zo ontwikkelde Grächen zich tot een ideale vakantieplaats voor alle seizoenen. Men doet er veel aan om het vooral ook kinderen naar de zin te maken. Zo zijn er samen met de spelletjesfabrikant Ravensburger acht speelhuisjes ingericht, allen gelegen langs het uitgebreide netwerk van wandelpaden. Het spelmateriaal zit verpakt in een rugzakje, die tegen betaling van 10 Frank (5 Frank voor houders van een Gästenkarte) bij de VVV verkrijgbaar is. Op één dag zal het echter niet lukken om alle speelplekken af te gaan; daarvoor is een meerdaags verblijf noodzakelijk. Vlak boven het dalstation van de gondelbaan naar de Seetalhorn ligt op een beboste helling een avontuurlijk (gratis toegankelijk) speelterrein voor kinderen van circa 4 t/m 12 jaar (Robi’s Freizeitpark). Er zijn picknicktafels en stookplaatsen voor barbecue, zodat meegebrachte worstjes (bijvoorbeeld) er met het vrij beschikbare hout geroosterd kunnen worden. In de omgeving van Grächen zijn meer van dit soort stookplaatsen te vinden. Iets boven het dorp (bij Zum See) ligt de gratis toegankelijke Kneippgarten, waar de bezoekers door enkele ijskoude voetenbaden kunnen waden om daarmee de bloedsomloop te stimuleren. Wie de gondelbaan naar Seetal neemt wordt getrakteerd op een nog wijdser panorama dan in Grächen zelf, zoals op de Aletsch- en de Rhônegletsjer. Houd wel rekening met de middagpauze van de gondelbanen.

De Riedgletscher die te zien is vanaf de weg voor onze vakantiewoning Nadelgrat Na een korte rustpauze besluiten Kees en Anita naar Grächen te wandelen. ...
De wandeling van onze vakantiewoning naar Grächen is beslist de moeite waard De wandeling voert door bos, langs suonen en leuke weggetjes met vaak fraaie uitzichten
Foto's boven: Een wandeling vanaf onze vakantiewoning Nadelgrat in Rittinen naar Grächen, is beslist de moeite waard. De wandeling voert je door de bossen op de helling, langs suonen (historische waterleidingen) en leuke weggetjes naar Grächen. Tijdens de wandeling blijft het uitzicht over het landschap je boeien.
... Na een korte rustpauze besluiten Kees en Anita naar Grächen te wandelen. Zelf vind ik het beter om het vandaag verder wat rustig aan te doen. Ans en ik kiezen er voor om met de Astra naar Grächen te rijden. Ik parkeer mijn Astra aan de rand van Grächen en snel wandelen we samen Kees en Anita tegemoet. In Grächen heerst een gezellig sfeertje. Op het stadsplein is van alles te doen en in een grote tent wordt heel wat muziek gemaakt, onder andere ook met alpenhoorns. ...
In de kerk van Grächen De klus is geklaard
Nog even een klein concert

Bij de ingang van de kerk in Grächen
Foto's boven en onder tijdens onze wandeling door Grächen.

Bij de ingang van de kerk in Grächen Samen lopen we nog wat door Grächen, maken foto’s ...
... Samen lopen we nog wat door Grächen, maken foto’s en drinken een lekkere kop cappuccino. Tenslotte heeft elke vakantie maar één eerste dag! En …, een bijkomend voordeel: omdat wij de avond ervoor al zijn vertrokken, lijkt zo’n dag eindeloos te duren. ’s Morgens heb je al het idee een dag geleefd te hebben. Zeker met dit schitterende weer is dat mooi meegenomen. Nadeeltje: je bioritme is een tikkie in de war.
Pas na zes uur keren we terug naar onze vakantiewoning. Het einde van onze eerste vakantiedag komt in zicht. Ans tovert een lekkere maaltijd op tafel en een heerlijk wijntje maakt alles compleet. ’s Avonds komen Kees en Anita nog even de foto’s van deze dag bekijken. Helaas, de dichtvallende ogen van Anita geven aan dat het voor deze dag genoeg is geweest. We gaan naar bed. De eerste mooie dag zit erop; die kunnen ze ons niet meer afnemen.
 
naar boven
 
vorige pagina /
naar boven
/ volgende pagina