Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor meer informatie.
Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor meer informatie.
Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Vakantie in Blatten bei Naters in Zwitserland (Wallis) in de woning Zum Chrachu van de familie Eros Montemezzani en Clementine Montemezzani-Walker, Mattmark, Mattmarksee, Mattmarkstuwmeer, Monte Rosamassief, Durfourspitze, Visp, Täsch, Gornergat, Gornergratbahn, Zermatt, Matterhorn, Mattertal, Wallis, Valais, Riffelalp, Riffelberg, Rotenboden, Riffelsee, Matterhorngletscher, Kandersteg, Steg, Goppenstein, kander, Törbel, Embt, Stalden, Stalden, Neubrück, Zermatt, St. Niklaus, Brig, Visp, Sion, Gornerschlucht, Mittelallalin, Geschinen, Münster, Ulrichen, Gotthardpass, Furkapass, Blatten, Massaschlucht, Clementine, Eros, montemezzani, walker, zum chrachu, chrachu, Zermatt, Matterhorn, Gornergrat, Kandersteg, Goppenstein, Brig, Täsch, Geschinen, Münster, Ulrichen, Gotthardpass, Nufenenpass, Furkapass, Grimselpass, sustenpass, Naters, Blatten, Fiesch, Fieschertal, Fiescheralp, Eggishorn, Aletschgletscher, Aletschgletsjer, Fieschergletscher, Fieschergletsjer, Inertkirchen, wassen, andermatt, Grimselsee, Totensee, Naters, Geimen, Belalp, Mehlbaum, Innertkirchen, Grimselpas, Gletsch, Gomstal, Räterichsbodensee, Totensee, Guttannen
| Aareschlucht |
|---|
Na de zonnige opening van onze vakantie gisteren, kijken we natuurlijk uit naar weer zo’n dag. Tenslotte waren de weerberichten gisteren erg hoopvol. Maar nee, vanuit de woonkamer kijk ik aan tegen een enigszins grijze lucht. En erger, wanneer ik op het balkon mijn vinger opsteek – tja, mijn meteorologische kennis reikt nu eenmaal niet verder – merk ik dat het nog eens behoorlijk fris is ook. Reden om snel naar binnen aan de koffie te gaan. Het weerbericht op de tv maakt ons ook niet veel wijzer. Na ampel overleg besluiten we dan ook om via de Grimselpass naar de Aareschlucht tussen Meiringen en Innertkirchen te rijden. Voor het lopen van de schlucht maakt het tenslotte niet zoveel uit of het nu bewolkt is of de zon schijnt. Om tien uur vertrekken we, gaan eerst onze eeuwig dorst lijdende C-Max volgooien en kijken of we meteen kunnen pinnen. Jawel, want hoewel we gisteren voldoende hadden gepind, bleek dat we meteen de woning moesten betalen omdat we Clementine (de eigenaresse) verder niet meer zouden zien. Ergo: de ‘knip’ was meteen weer ver leeg. ... |
Als hoogstgelegen dorp halverwege tussen Meiringen en Gletsch op weg naar de Grimselpas ligt Guttannen nog ruimschoots beneden de boomgrens in een bosrijke omgeving. Het staat bekend om zijn donkere harikshouten huizen, zijn kleine kerkje, maar vooral het kristalmuseum. Na Guttannen volgt tussen sparren en lariksen de kleine nederzetting Handegg, met de 35 m hoge Handeggfall, een waterval die tevens het onmoetingspunt is tussen de Aare en de Ärlenbach. Van hieruit kan men naar de Gelmerhütte voorbij de Gelmersee. Even verderop, op een hoogte van 1767m, ligt de troebele grijsgroene Räterichsbodensee (een meer dat tot ver boven zijn natuurlijke niveau is opgestuwd). Dan bent u al in de buurt van het Grimsel Hospitz, dat net boven de boomgrens ligt en uitzich heeft op de turkooizen Grimselsee (1909m). Kort daarna komt de Totensee (2160m) op de pashoogte zelf. Op de Grimselpas (2165m) staat een moderne kapel met ramen van glas in beton; er is volop parkeergelegenheid rond restaurants. Een weg naar het westen eindgt bij de stuw van de Oberaarsee (2303m), een groot stuwmeer. Het smeltwater van de Unteraardgletsjer en de Oberaargletsjer wordt opgevangen in de hier gelegen meren en voor een groot deel via persleidingen afgevoerd om elektriciteit op te wekken. Slechts een deel mar via de oorspronkelijke bedding van de Aare stromen. Het landschap op de pas is ruw en draagt de tekenen van krachten die ons voorstellingsvermogen te boven gaan, maar het heeft een ongekende charme vanwege de kleurige gesteenten en het omringende bergland. Hier ligt ook de waterscheiding tussen de Noordzee en de Middellandsee Zee: de Aare aan de noordkant stroomt uit in de Rijn, ten zuiden van de Grimselpas stroomt het water weg via de Rhône. Men kan de Rhônegletsjer en de Furkapasweg net over de Grimselpas prachtig zien liggen. De Grimselpas vormt van oudsher een smalle verbinding tussen twee - ook nu nog - verschillende invloedssferen, die van Bern in het noorden en die van Wallis in het zuiden. |
 Boven op de Grimselpas heb je ook een mooi uitzicht op de Furkapas. Links in de hoek is nog net de Rhônegletsjer te zien. |
 De Totensee (2160m) op de pashoogte zelf. |
 ...De rit naar de Grimselpass verloopt zonder problemen. Wanneer we boven op de Grimselpass aankomen, blijkt dat de temperatuur net boven het vriespunt ligt. We stappen uit en maken wat foto’s en video-opnamen om vervolgens ons heil te zoeken in restaurant Grimselblick dat vandaag voor de aardigheid is veranderd in een rokershol. De temperatuur is hoog en tegen de rook kun je aanleunen. Maar goed, Ans en ik kijken de eerste dag van onze vakantie niet zo nauw en bestellen een cappuccino met een stuk pruimenvlaai die eruit ziet alsof ie van een afstand op het bordje in de vitrine is gekieperd. De bediening is snel en met enige toewijding begin ik aan mijn pruimenvla. Terwijl ik een karakterstudie van de overige gasten probeer te maken en bedenk dat de man rechts tegenover mij er toch wel erg onder gestoft uitziet, schraap ik de plakkerige restanten pruimenvlaai van m’n bordje en moet toegeven dat het baksel niet slecht heeft gesmaakt. Ik doe kond van mijn bevindingen richting Ans, die instemmende knikt, en probeer daarna mijn cappuccino in één beweging naar binnen te gieten. “Tju …, aarchh, uhh, kucchhh!” Had ik dat nu maar niet gedaan, mijn lesje had ik toch al eerder in Sion geleerd. Wat is er aan de hand? Terwijl het grootste deel van de cappuccino in mijn slokdarm verdwijnt, schiet er vanuit mijn kopje een grote prop achter in mijn keelsgat dat me zowaar bijna het leven kost. Voor een nadere studie, je weet het immers nooit, probeer ik de prop met rood aangelopen hoofd en de nodige discretie naar buiten te werken zonder dat het overige gezelschap hier hinder van ondervindt. Nu had ik al het vermoeden dat er iets van mijn vork was gevallen. Maar omdat ik niets kon vinden, was ik van mening dat het weer op mijn bordje terecht was gekomen. Mooi niet dus: de restanten plakte onderin mijn kopje.
Op de afdaling van de Grimselpass kunnen we nog een aantal mooie plaatjes schieten. De kleuren van de vegetatie op de rotsen rondom de Grimselsee vormen hiervoor een dankbaar doel. Maar vooral de mooie wolkenmassa in het dal achter de stuwdam trekt onze aandacht. Maar elke voordeel heeft een nadeel: we moeten iets verder natuurlijk wel door die wolkenmassa heen willen we naar de Aareschlucht. |
          |
 |
Vanuit Meiringen of Innertkirchen kan men de Aareschlucht bezoeken. Tussen deze plaatsen staat een reusachtige rotsklomp (Kirchet) die het Haslidal, waar de Aare doorheen stroomt, blokkeert. Tijdens de laatste ijstijd heeft het water onder het dikke gletsjerijs een machtige kloof in deze rotswand uitgeslepen, op de smalste doorgang maar nauwelijks een meter breed. De kloof is gemakkelijk te voet te verkennen via houten plankiers. De Aareschlucht is 1400m lang en 200m hoog. |
... Rond de klok van twee uur zijn we bij de Aareschlucht. We beginnen meteen aan de wandeling. Een wandeling die mij de nodige zweetdruppels kosten, maar die door het goed aangelegde en begaanbare parcours zeker niet zwaar genoemd mag worden. Het ziet er werkelijk keurig uit. De Aareschlucht is niet spectaculair maar wel mooi, zeker het laatste stuk waar je door de nodige tunnels wandeld. Opvallend vind ik hier de erosieplekken in de rotsen, waaraan je kunt zien hoe hoog het water hier ooit met volle kracht langdurig doorheen moet hebben gestroomd. Aan het einde van de Aareschlucht besluiten Ans en ik om dezelfde weg terug te lopen en komen rond 15:50 uur terug bij het beginpunt. Voordat we huiswaarts keren, drinken we nog eerst een kopje koffie bij het restaurantje aan de ingang. Hoewel de zon hier heel zwakjes het terras probeert te verwarmen, is het hier mede door de wind en het latere tijdstip niet aangenaam te noemen. ... |
 Rond de klok van twee uur zijn we bij de Aareschlucht. |
 De Aareschlucht is niet spectaculair maar wel mooi. |
  |
 |
  |
|
  |
|
  |
|
  |
|
  |
| ... Om 16:10 uur rijden Ans en ik terug naar de Grimselpass. Ruim voordat we de pas bereiken, duiken we in een dikke brij van mist, nevel en wolken. Slechts stapvoets kunnen we naar boven rijden. Oriënteren is nauwelijks mogelijk en de temperatuur loopt terug tot één graad boven het vriespunt. Echter, eenmaal de pas gepasseerd, kunnen we aan een deels zonnige afdaling naar Gletsch beginnen. Opmerkelijk is hoe de wolken van over de Totensee razend snel het dal naar Gletsch in vallen en als sneeuw voor de zon verdwijnen. Ook valt het hierbij de harde wind op. De terugreis door het Gomstal verloopt naar wens. Wanneer we de woning binnenstappen, kunnen we niet anders concluderen dat we over een bijzonder mooie, ruime en comfortabele vakantiewoning beschikken. Nadat we even hebben gezeten maakt Ans het eten klaar terwijl ik de glazen vol schenk met de heerlijke wijn die we gisteren bij de COOP hebben gekocht. Ik nip, knik instemmend met onze keuze en zet het glas naast mijn laptop neer. Jawel, ieder zijn deel: Ans hoor ik in de keuken met potten en pannen rommelen en ik wijd mezelf aan de foto’s. Goedkeurend grasduin ik door onze dagoogst en neem nu een grotere slok. “Frans …, kom jij eten?”, klinkt het vanuit de keuken. “Ik kom d’r an Ans!”, en na nog een nipje pak ik mijn glas en snel na de keuken. “Is het iets?”, vraagt Ans doelend op de foto’s. “Jawel Ans! Ze zijn redelijk goed gelukt. Het was een mooie dag, we kunnen tevreden terugkijken.” Tja, een “Ze leefden nog lang en gelukkig!” ontbreekt er nog aan. Goh, hoe brei ik hier een einde aan? Laat ik de blinde maar naar beneden doen, de avond is voor ons. Tabee, tot morgen! |
 |
||
/ volgende pagina  |
Zondag, 21 september 2008
De Grimselpas
De Aareschlucht