Val d'Anniviers
Hoewel het vrij nevelig is, ziet het er buiten zeker niet slecht uit.Klik hier voor de kaart naar Zinal, Ayer en Grimentz in het Val d'Annieviers

Maandag, 22 september 2008
Vanmorgen zijn Ans en ik rond de klok van half acht opgestaan. Hoewel het vrij nevelig is, ziet het er buiten zeker niet slecht uit. De zon doet er in ieder geval zijn uiterste best voor om er een mooie dag van te maken.

Gisteren hebben Ans en ik de twee matrassen uit de andere slaapkamer boven op de matrassen in ons bed gelegd. Nee, nee! Het was geen gesleur met loodzware matrassen, ze bleken werkelijk vederlicht. De verwachtingen waren hoog en ik kan u nu vertellen dat de nacht redelijk is verlopen. Redelijk! Want zowel Ans alsook ik zijn met een regelmaat wakker geweest. De matrassen liggen nu dan ook zeer zacht. IKEA’s antwoord op de succesvolle Tempur matras heeft wel de eigenschap zichzelf te vormen naar mijn lichaam, iets wat op zich al een hele kunst is. Maar terugkomen in zijn oorspronkelijke vorm? Ho maar! Nee, dat wordt de komende dagen zoeken naar dezelfde kuiltjes. Vanmorgen voelde mijn dubbeldeks matras aan als een maanlandschap. Dat ik nu zelfstandig uit mijn bed kan opstaan, is een ander niet onbelangrijk voordeel van deze ‘dubbeldekker’.

Na het ontbijt, dat vanmorgen warempel uit opgewarmde afbakbroodjes bestond, heb ik eerst nog wat foto’s van de huiskamer en gang gemaakt.Na het ontbijt, dat vanmorgen warempel uit opgewarmde afbakbroodjes bestond, heb ik eerst nog wat foto’s van de huiskamer en gang gemaakt. En niet alleen dat, want buiten lonkt de zon die zijn stralen laat schijnen over het mooie Zwitserse landschap waar we vanaf ons balkon zicht op hebben. Kortom: ook daar maak ik nog even een foto van.

Om kwart over negen gaan Ans en ik naar het Toeristenbureau in Blatten voor het betalen van de toeristenbelasting. De toeristenbelasting bedraagt voor twee personen en voor één week CHF 28,-. In ruil daarvoor mag ik even in de vriendelijke ogen van de goedlachse medewerkster kijken en kunnen Ans en ik het Toeristenbureau even later verlaten met een Gästekarte.

Vanaf zaterdag na aankomst ben ik een beetje onthand. Wat is er aan de hand? Wel, de stekker van de voeding van mijn Dell laptop, is een stekker met randaarde en past niet in de Zwitserse stopcontacten van het Schuko Systeem. Reden om vanuit Blatten eerst naar een elektronicawinkel in Visp te rijden. Had ik nu maar het snoer van mijn laptop meegenomen, want mijn Duits lijkt hier niet begrepen te worden. Niet begrepen of was het onwil? De medewerker wil mij met een complete voeding inclusief overspanningbeveiliging de deur uitsturen. Nog eens proberen. Helaas, wederom wordt er iets op de balie gelegd dat met geen mogelijkheid de brug tussen de stekker van mijn computer en het stopcontact kan slaan. Een tweede medewerker loopt met een ‘aha’ en een lachje naar een andere hoek van de winkel en komt even later met het juiste hulpmiddel terug. Gelukkig is deze winkel niet ver van de COOP. Kortom: voordat we verder rijden, laten we ons een cappuccino met appelgebak bij de COOP goed smaken; kunnen we meteen naar het toilet.....

De weg slingert steil omhoog. De muurtjes die op sommige plaatsen langs de weg staan, geven een extra dimensie. De steile rotswanden maken het spectaculair.

...Vanuit Visp gaat het naar het Val d’Anniviers. Het is lang geleden dat we dit dal, samen met Gerard en Corry, hebben bezocht. Vandaag willen we in het dal een bezoek brengen aan Zinal en Grimentz.

Wanneer we door het dal rijden, zijn we meteen weer onder de indruk van de schoonheid van het dal Val d’Anniviers. De weg slingert steil omhoog. De muurtjes die op sommige plaatsen langs de weg staan, geven een extra dimensie. De steile rotswanden maken het spectaculair. Enne …, de stenen die langs de zijkanten van de weg liggen, geven aan dat er ook wel eens iets naar beneden komt....

Meteen zijn we weer onder de indruk van de schoonheid van dit dal
Meteen zijn we weer onder de indruk van de schoonheid van dit dal
De steile rotswanden maken het spectaculair. En nu we het toch over de COOP hebben!?
De steile rotswanden maken het spectaculair. En nu we het toch over de COOP hebben!?
In Zinal gaan Ans en ik om half een met de grote gondel van de kabelbaan naar de Sorebois op 2441m. Het uitzicht over de verschillende 4000-ders is mooi.... Op weg naar Zinal, dat achteraan in het dal ligt, komen we ook door het dorpje Ayer. Ayer is een parel onder de dorpjes in dit dal. Niet vermeld in de ANWB-gids, maar zeker het vernoemen waard. Iedereen die door dit dal rijdt en over een camera beschikt, doet zichzelf tekort, wanneer hij/zij niet tenminste één keer door dit dorpje struint.

In Zinal gaan Ans en ik om half een met de grote gondel van de kabelbaan naar de Sorebois op 2441m. Het uitzicht over de verschillende 4000-ders is mooi. Hoewel er bovenop de Sorebois voldoende goedgebaande wandelwegen zijn, blijkt het voor mij geen haalbare kaart om hierboven de nodige passen te zetten. Ik probeer het wel om een stukje bergopwaarts te lopen, maar de kracht ebt vrij snel uit mijn benen weg. Mijn opmerking naar Ans om wat vaker naar bergachtige gebieden op vakantie te gaan om zodoende wat kracht in mijn onderste ledematen te behouden, wordt niet alleen begripvol ontvangen maar ook met het nodige enthousiasme.

De eerstvolgende gondel gaat om twee uur, de gondel daarop pas om drie uur. Reden om te opteren voor de gondel twee uur. Kortom: even na tweeën staan Ans en ik weer beneden bij het basisstation van de kabelbaan in Zinal....

Een beleving op zich om een steenbok in het echt te ontmoeten. Een voorrecht dat we slechts één keer hebben mogen beleven op de Riedgletscher.
Een beleving op zich om een steenbok in het echt te ontmoeten. Een voorrecht dat we slechts één keer hebben mogen beleven op de Riedgletscher.
Hoewel er bovenop de Sorebois voldoende goedgebaande wandelwegen zijn, blijkt het voor mij geen haalbare kaart om hierboven de nodige passen te zetten.
Hoewel er bovenop de Sorebois voldoende goedgebaande wandelwegen zijn, blijkt het voor mij geen haalbare kaart om hierboven de nodige passen te zetten.
Niet dat het minder mooi is. Nee, het is een waar eldorado voor de wandelaar, maar daarom voor mij op dit moment niet de juiste plek waar ik naar op zoek ben....Vanuit Zinal rijden we nog even iets verder het dal in, in de hoop nog wat leuks te kunnen zien. Jammer maar helaas. Niet dat het minder mooi is. Nee, het is een waar eldorado voor de wandelaar, maar daarom voor mij op dit moment niet de juiste plek waar ik naar op zoek ben. Kortom, we rijden terug naar Ayer. In Ayer drinken Ans en ik eerst een kop koffie voordat we door het dorpje wandelen. Het uitzicht vanaf het terras is prachtig en doet de cappuccino meteen een stuk beter smaken. Wat zeg ik? Het terras, ons tafeltje met cappuccino’s en op de achtergrond de besneewde bergtoppen, roept meteen het Zwitserlevengevoel bij ons op. Maar dit tafereeltje dwingt mij in een spagaat want wat doe ik nu eerst? Ga ik hier lekker zitten genieten of ga meteen met mijn Olympus E3 aan de slag....
Mijn inschatting die ik op de heenweg had gedaan, was niet slecht: werkelijk een parel dit dorpjeAyerAyerAyerAyerAyerAyerAyerAyerAyerAyer
Mijn inschatting die ik op de heenweg had gedaan, was niet slecht: werkelijk een parel dit dorpje
Mijn inschatting die ik op de heenweg had gedaan, was niet slecht: werkelijk een parel dit dorpjeAyer
Mijn inschatting die ik op de heenweg had gedaan, was niet slecht: werkelijk een parel dit dorpje
AyerAyer
AyerAyer
AyerAyer
AyerAyer
AyerAyer
Nabij MissionHet Val d'Anniviers

Dit dal strekt zich uit ten zuiden van Sierre. Er zijn minder dan 2000 vaste bewoners. Na Vissoie splitst het dal zich in twee gedeelten: het Val de Moiry en het Val de Zinal. Het dal kent verscheidene toeristencentra, met elk een eigen toeristenbureau. De overkoepelende website vindt u hier. Voor een 7-daagse wandelvakantie in het Val d'Anniviers met een plezierig comfort kunt u even hier kijken.

Geschiedenis
Het vermoeden bestaat dat het Val d'Anniviers omstreeks de 10e eeuw bewoond is geweest door de Saracenen, die rond die tijd Zwitserland waren binnengetrokken. De huidige bewoners van het dal zouden daaraan zelfs nog herinneren door de tint van huid en haar. Wat een deel van de bevolking tot op de dag van vandaag nog in zich heeft is het nomadische karakter: 's zomers woont en werkt men in het Rhônedal op de wijngaarden, en 's winters trekt men zich weer terug in het eigen dal. De naam van het dal wijst terug naar het Latijnse anni viatores: het gehele jaar reizen.

MissionNiouc
Vlak boven Niouc (902 m) staat het (restant van) Château de Beauregard, gebouwd in de 12e eeuw door de Heren van Raron, maar na een langdurige belegering in de 15e eeuw gedeeltelijk verwoest. Vlakbij Niouc is het Sports & Adventureparc, met een verscheidenheid aan trendsporten zoals de rollerball en bungyjumping. Via een speciale brug kunnen naar keuze sprongen van 100 meter of 190 meter Kijk hier voor meer informatie.

Vissoie
Vissoie op 1204 meter is de belangrijkste plaats van het dal. In tegenstelling tot alle andere dorpen, staan er hier vrij veel stenen huizen. Het dorp heeft een enigszins middeleeuws karakter; de eerste bewoners vestigden zich er in de 13e eeuw. De (woon)toren Cour Neuve, met vijf verdiepingen, stamt uit die tijd en was oorspronkelijk eigendom van de bisschop van Sion. Vissoie beschikt over een openluchtzwembad en heeft diverse voorzieningen (winkels, arts, apotheek, golf etc.), vooral dank zij de centrale ligging in het Val d'Anniviers.In Vissoie splitst de weg: één leidt naar St.-Luc en Chandolin, een andere naar Zinal en de laatste naar naar Grimentz en Moiry.

VissoieGrimentz
Grimentz (1572 m) heeft 370 inwoners en is wel een van de meest pittoreske Walliser dorpen. De meeste houten huizen zijn uit de 16e eeuw en in de oorspronkelijke staat; de enige concessie aan onze eeuw is dat de ramen iets vergroot zijn en het sanitair is aangepast. Jaarlijks organiseert het toeristenbureau een wedstrijd onder de bewoners, die prijzen krijgen voor het mooist met bloemen uitgedoste huis. Dat verklaart waarom de geraniums en petunia's zo weelderig de oude huizen versieren, en maakt een wandeling door het (autovrije) dorp ook zeer genoeglijk.

Barrage de Moiry
Na Grimentz is het nog 8 km naar de Barrage de Moiry, een stuwmeer waarvandaan het water, na onderweg enkele turbines te zijn gepasseerd, uiteindelijk bij Chippis in de Rhône stroomt. Vanaf de dam loopt de weg dan nog een stukje verder langs het meer, totdat een volgend meertje is bereikt. Hier staat men bijna aan de voet van de Glacier de Moiry. Te voet kan men dan nog verder naar de Cabane de Moiry op 2825 m, of (wanneer men de auto bij de grote dam laat staan) via de Col de Torrent (2918 m) naar Evolène in het Val d'Hérens.

GrimentzZinal
Zinal ligt 30 km van Sierre op 1675 meter hoogte. Het is een goede basis voor tochten in het hooggebergte. Sinds 1856 staat het dorp al bekend bij alpinisten, en er is dan ook een vermaarde school voor beginnende en gevordere bergbeklimmers. Een leuk uitstapje voert naar de oude kopermijn. De mijn ligt op 1910 meter en een goed uur lopen van de parkeerplaats buiten Zinal verwijderd; eerst loopt het pad zo'n twee kilometer vlak langs de La Navisence, en dan gaat het nog zo'n kwartier flink omhoog. Goed dicht schoeisel en warme kleren zijn nodig; voor kinderen jonger dan een jaar of zes is het bezoek niet zo interessant. Bezoekers krijgen een helm en een zaklantaarn. De aanwezigheid van een koperhoudende ader werd in 1832, en in 1857 verkreeg een Duitser toestemming om een mijn te gaan exploiteren. In twee jaar tijd werd er met handkracht een schacht gehakt van tien meter lengte met slechts een hoogte van een meter. De mensen in het dal kregen echter in de gaten dat er geld te verdienen was, en namen de exploitatie over. Rond de eeuwwisseling werd ruim 500 meter schacht bijgemaakt, nu met behulp van springstof. In 1902 werd de mijn gesloten; er bleek te weinig koper, en bovendien waren er protesten vanuit het dal: door het puin sneuvelden er nog al eens koeien en de kerkvorst vond het bezwaarlijk dat de mijnwerkers niet ter kerke konden gaan (ze werkten 7 dagen per week, en de dichtstbijzijnde kerk bevond zich in Vissoie). Meteen bij de ingang van de mijn loopt rechts de ader, die pyriet en koper bevat (pyriet is samengesteld uit zwavel en ijzer). Behalve door de vaak krappe gangen komt men tijdens de rondleiding ook in een ventilatieschacht, vanwaar er een prachtig panorama te zien is op onder andere de Weisshorn. Kijk hier voor meer informatie over bezoekmogelijkheden.

St.-Luc
St.-Luc ligt op 1655 meter hoogte en heeft 250 inwoners. Het is uitgegroeid tot een redelijk groot vakantiedorp, met echter een vrij oorspronkelijk dorpscentrum. Het heeft een mooie ligging hoog boven het Val d'Anniviers, met een bijzonder weids uitzicht. Hoog boven St. Luc ligt het oude en statige (in 1892) geopende hotel Weisshorn, alleen te voet bereikbaar. Middenin het oude dorp vindt men vlak achter de wasplaats wat moderne kunst (een wasvrouw, zeepbellen), die de historie tot leven brengen. De oude watermolens (volg vanuit St. Luc de weg naar Ayer) zijn een bezoek zeker waard. Men kan er altijd terecht, doch alleen tijdens de openingstijden wordt er water aangevoerd vanuit de beek en zijn de verschillende molens (graan, mais, olie) in bedrijf en toegankelijk. Het molenaarshuis is in 1793 gebouwd. Kijk hier voor alle informatie.

GrimentzSt.-Luc geniet bekendheid vanwege de bijzondere aandacht die men er heeft voor het heelal. Op Tignousa (2180 m) is een observatorium gevestigd, waar het publiek overdag terecht kan voor waarnemingen van de zon. Tignousa bereikt men gemakkelijk met een funiculaire, die de 500 meter hoogteverschil in enkele minuten overbrugt. 's Avonds en 's nachts zijn er geregeld ook toegankelijke waarnemingen. Kijk hier voor informatie over het programma en openingstijden.

Chandolin
Chandolin behoort tot de hoogst gelegen, permanent bewoonde gemeenten van Zwitserland: het ligt op 1920 meter en er wonen 80 mensen. Het is op een vrij steile helling gebouwd. De stilte in dit dorp is duidelijk hoorbaar, en het uitzicht is zeer weids. Chandolin is pas in de 70-er jaren vanuit St.-Luc per auto bereikbaar geworden. De gemeente Chandolin heeft de ongereptheid van het gebied nog eens onderstreept met een botanische wandelroute; het VVV ter plaatse verkoopt het bijbehorende gidsje.

Bron: http://www.wallisgids.nl

...Na de koffiepauze lopen Ans en ik naar het begin van het dorpje om vervolgens via een iets hogere weg door Ayer terug naar de parkeerplaats te lopen. Mijn inschatting die ik op de heenweg had gedaan, was niet slecht: werkelijk een parel dit dorpje. Het idyllische dorpje met op de achtergrond de besneeuwde bergtoppen werkt zeer inspirerend. Ans en ik komen er dan ook niet uit gefotografeerd....
De rit gaat van Ayer over Vissoie naar Grimentz. Vanaf de weg heb je een mooi zicht over dit niet onaardig stadje.
De rit gaat van Ayer over Vissoie naar Grimentz. Vanaf de weg heb je een mooi zicht over dit niet onaardig stadje.
Grimentz is de moeite waard om er doorheen te wandelenGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentzGrimentz
Grimentz is de moeite waard om er doorheen te wandelen
Grimentz is de moeite waard om er doorheen te wandelen
Grimentz is de moeite waard om er doorheen te wandelenGrimentz
GrimentzGrimentz
GrimentzGrimentz
GrimentzGrimentz
GrimentzGrimentz
GrimentzGrimentz
Rond kwart voor zes verlaten we Grimentz en rijden terug naar Blatten, maar niet zonder eerst nog een keer achterom te kijken. Goh, wat een dag!...Vanuit Ayer rijden we naar Grimentz. Helaas, het is kwart voor vijf voordat we in Grimentz arriveren. De zon is inmiddels ver achter de bergen verdwenen zodat een groot deel van het dorp in de schaduw ligt. Niet getreurd! Grimentz is ook nu de moeite waard om er doorheen te wandelen. En …, hoe kan het anders, ook hier raken Ans en ik niet uit gefotografeerd.

Rond kwart voor zes verlaten we Grimentz en rijden terug naar Blatten. Het was weer een geslaagde dag.

 
naar boven
 
vorige pagina /
naar boven
/ volgende pagina